SOYMAQ

SOYMAQ I f. Təmizləmək. O, almanı soyub yanındakı qıza verdi.

SOYMAQ II f. Talamaq. Koroğlunun dəliləri taciri soyub var-dövlətini kasıblara payladılar.

SOY
SÖNMƏK

Digər lüğətlərdə

ботани́ческий возгоре́ться допля́сывать наприня́ть ра́фтинг терно́ триллио́нная тунея́дный була́вка потере́ть принужда́ться детинец жабота клин bisque egotist guttee inter pogromist scavenger hunt splat subjugator xanthocroid затараторить пат