глаг. ругать, выругать, бранить, выбранить (назвать грубыми словами, резко порицать)
◊ özünə söymək ругать себя; söyüş söymək ругаться, произносить бранные слова; söyüb biabır etmək (eləmək) ругать на все корки
f. Nalayiq, pis, ədəbsiz sözlərlə təhqir etmək. Kişi evə qayıdıb götürür dəyənəyi və arvadına bir-iki çəkib başlayır söyməyə
Tam oxu »Söyləmək kəlməsi ilə qohumdur, “söz”lə əlaqəsi var. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »SÖYMƏK – TƏRİFLƏMƏK – Mirzə Mahmud, sən qəzetdə məni söyəcəksən də, tərifləyəcəksən də, sənin işindir (Ə
Tam oxu »