sərgərdan
sərgərdan
[fars.] прил. кӀвал-югъ (амукьдай чка, кӀвалах) авачир, серсери, авара; // кьил-кьилел алачир; sərgərdan gəzmək (dolanmaq) са карни тийиз гьакӀ куьчед
Tam oxu »Farsca sər (baş) və gərdan (dolanmaq) sözlərindən əmələ gəlib, “başını dolandıran” deməkdir. Gərdan və gərdiş kökdaş sözlərdir, gərdən isə “boyun” mən
Tam oxu »I. i. idler; roamer; wanderer II. s. wandering, roaming; idle III. z.: ~ gəzmək to wander, to roam; to idle
Tam oxu »I сущ. скиталец II прил. скитальческий. Sərgərdan həyat скитальческая жизнь ◊ sərgərdan qalmaq оказаться не у дел; остаться ни с чем; sərgərdan qoymaq
Tam oxu »sif. və zərf [fars.] Yersizyurdsuz, sərsəri, avara. Sərgərdan adam. – Ata-ana nazı ilə böyümüş Budaq indi çox şeyə tamarzı qalırdı
Tam oxu »1. потерявший голову, не находящий выхода из положения; 2. блуждающий, скитающийся;
Tam oxu »