Farsca sər (baş) və gərdan (dolanmaq) sözlərindən əmələ gəlib, “başını dolandıran” deməkdir. Gərdan və gərdiş kökdaş sözlərdir, gərdən isə “boyun” mənasını əks etdirir. Bəlkə də gərdən (elə bu da boylanmaq, dolanmaq mənasına uyğun gəlir) və gərdan, gərdiş sözləri arasında qohumluq axtarmağa dəyər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)