Vaxtilə yul (bulaq, arx), yulaq (çay, su), kölər (su yığılan yer), yelpir, yelpək (мочить), çoqra (кипеть), çoqrama yul (isti su), ol ton (yaş paltar
Bu, suvat, su (suat kimi də işlədilir) sözü ilə qohumdur, əsli suvadaq kimidir. Kəlmə suv-a-maq, suv-a-t-maq və höyüş (sulu) yerə bəzi dialektlərdə
Ərəbcədir, cəm forması “soalat”dır. Tuva dilində bu sözün yerinə aytırıq (ay “danışmaq” deməkdir) işlədirlər
lat. sub – alt, yan
Müasir dilimizdə “ərgən” (evlənməmiş, cavan) mənasında işlədilir. Anadolu türklərində “zabit” anlamını əks etdirir
lat. sub – alt, yan + lat. ductio – keçirmə
lat. sublimatio – yüksəlmə, qalxma
ing. suburb – şəhərətrafı
Aşıq Dilqəmin bir şeirində deyilir: Belin nazik, qəddin suca, uzun gül... Suca ilanın qəddi-qamət baxımından çox gözəl olan növünə aiddir
Bir mənası, ümumiyyətlə, “bağırsaq”, ikinci mənası isə “içi dolu bağırsaq” deməkdir. İshal olan adamlara sucuqlayan deyiblər (“bağırsağı boşaltmaq”
Su sözü ilə bağlıdır, suluqlanan sözü ilə sinonimdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
lat. suffosio – altını oyma
Yunanca suf sözü “yun əba” deməkdir. Sufilər də yun əba geyiniblər, söz də buradandır. (Bəşir Əhmədov
Ərəbcə “kiçik” deməkdir. Ələsgər (Əli-Əsgər) “kiçik Əli” kimi dərk olunur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Dilimizdə sui-qəsd, sui-istifadə kimi kəlmələr var. Sui sözünün mənası ərəbcə “pis”, “zərərli” deməkdir
Sui ərəbcə “pis” mənasını verən kəlmədir. Qəsd isə məqsəd sözü ilə qohumdur. “Pis niyyətlə, məqsədlə görülən iş” mənasında işlədilir
lat. succulentus – şirəli
lat. succesio – irsilik
Ərəbcə üsul və din (üsulidin) sözlərindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “hakimiyyət” mənasını verən sözdür. Səltənət isə onun cəmidir. Qadın adı kimi Sultanım sözü də var (Xan-ım, Bəy-im qəlibi üzrə yaranıb)
Su sözü ilə bağlıdır. Qabarcıq yaranır və içi su (maye) ilə dolu olur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Alınma sözdür, bizdə yancığ(yancu, yancaq, yanlıq) sözü işlədilib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
yap. tsunami – dalğa
ing. supervisor – müşahidə edən
Mənbələrdə surqaç və sürgəc kimi verilib və belə şərh olunub: “soyuq silahların dəstəyinə sürtülən qətran”
-sa şəkilçisi adlardan deziderativ (latınca: arzu, meyil) mənalı feillər yaradır və -si4, -sa2, və s
Suv (indiki su) ismindən yaş-a-maq qəlibi üzrə suv-a-maq feili əmələ gəlib, qədimdə iki mənada işlədilib: 1
Bəzən bu kəlmənin mənşəyini su və vermək sözləri ilə əlaqələndirməyə üstünlük veririk, amma mənbələrdə söz suvğar kimi qeydə alınıb
Çaydan su götürmək və heyvanı sulamaq üçün olan yerə indi suvat deyirik. Sözün kökü suvdur (suyun qədim forması suv olub), bəs -at nə şəkilçisidir? Q
fr. souverainete – ali hakimiyyət
Bir suyu əmisinə çəkib deyirik. Burada, əslində, su yox, soy sözü olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “tərif” deməkdir. Allahın epitetlərindən biridir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Su, süd kəlmələri eyni kökə malikdir. Yelin yerinə celin işlədilib. Celin də “su” deməkdir, “südlük”dür
“Südə oxşayan” demək olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Acı və süd kimi ağ şirəsi olan bitkidir. Şirəsi südə oxşadığından bu cür adlanıb. Rus dilində də belədir: ona молочай deyirlər
Çalınmış qatıq tam tutmamışsa, ona südlü-sümən deyirlər. Dilimizdə yaxşı yetişməmiş qarğıdalı, taxıl sünbülü və s
Ərəbcədir, “yemək stolu” deməkdir, bizdə “dəsmal” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Yəhudi dilində Solomon kimidir, e.ə. 965-928-ci illərdə İsrailın hökmdarı olmuş şəxsin adıdır. “Sülh tərəfdarı”, “dinc” deməkdir
Ruslar buna лосось deyirlər. Şamayka sözü “şaha layiq balıq” kimi başa düşülə bilər. Süleyman balığı da “Süleyman peyğəmbərə layiq olan balıq” deməkdi
Kökü su sözü ilə bağlıdır, ilkin mənası “hər tərəfə meyil göstərmək”, “su kimi hər tərəfə axmaq” demək olub
Sümsürük sözü (bəzi dialektlərdə burun sözünün sinonimi olan mısmırıq kəlməsi mövcuddur) mənbələrdə “burun suyu” kimi açıqlanıb
Sümürmək sözü ilə qohumdur, “içi (iliyi) sümürmək” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Mənaca sormaq, yağlanmaq, piylənmək, hopmaq,öpmək kəlmələri ilə yaxındır. Mənbələrdə sümür sözü “əmmək”, “sormaq” kimi açıqlanıb
Ərəbcədən alınma sözdür. Bizdə başaq işlədilib. Başaq isə kəsməklə bağlıdır, “kəsilən yer” deməkdir. Bir vaxt oraq sözü də baş (baştar) sözü ilə ifadə
Bəzi türk dillərində (məsələn, qaqauz dilində) sıbıdılma (отбросы), sıbıtma (выбрасывать) sözləri var
Söz süpürmək feili ilə qohumdur, səpələmək qəlibi üzrə süpürələmək kəlməsi yaranıb, sonra təhriflə bağlı süpürlə şəklini kəsb edib
Kökü sürmək (davam etmək) feili ilə bağlıdır, kəsək qəlibi üzrə sürək, ondan da sürəkli sözü əmələ gəlib
Ərəbcədir, əsli Sorəyya kimidir, həm qadın, həm də Ülkər ulduzunun adlarından biridir. (Bəşir Əhmədov
Alınma söz hesab edirlər. Əslində, sürtmək feili ilə qohumdur və xalis türk sözüdür. (Bəşir Əhmədov
Mənalarından biri “itələmək”, “hərəkət etdirmək” deməkdir. Buğa inəyi sürür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)