TƏLQİN

[ər.] сущ. телкьин (1. мефтӀеда кутун, кьиле ттун, чирун; садан психикадиз, мефтӀедиз эсер авун (са фикир, гьисс кьабулиз тун патал); təlqin etmək телкьин авун, са затӀ гъавурда ттуна чӀалахъарун, мефтӀеда кутун, кьиле ттун, кьабулиз тун; 2. дин. мусурманри: мийит кучукайдалай кьулухъ фекьиди сурун кьилихъ кӀелдай дуьа).
TƏLİS4
TƏLQİNEDİCİ

Digər lüğətlərdə