фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) пехърез ухшар, лувара лацу цӀакулар жедай къуш. Тарарин кукӀвара ва далдайра агаж хьанвай нуькӀер, пехъер ва
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гьакъикъат, дуьзвал. Са вахтунда - хабар я шад - Гъалиб хьана Керемат
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра еке, залан гуьзлемиш тавунвай писвал. Ихьтин керематар гьар сана кьиле физвайдахъ чун халис Уьмуьрдини инанмишарзава
|| КЕРЕМАТ(АР) ! межд. гуьзлемиш тавунвай кар, хабар, ван хьайила, мягьтелвал къалурдай гаф. – Вув-в, керематар!
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) зарб авунин гьисабрин таблица. 2) куьч. фикир, хиял. За ви керет чирда ман, Зун гъавурда акьуна, Кьведра кьвед ваз кӀ
туьрк, прил. 1) заха. 2) ( чӀехи гьарфуналди: К) эркекдин хас тӀвар - Керим.
сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀарасдин куьруь кьатӀ.
туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра чиляй чӀуру хъчар акъуддай, накьв хъуьтуьлардай алат. Керки гваз алахъна дуьзар хьийидай А
кил. КИРПИЧ.
туьрк, прил. Гьа хълу. Уста Нафталиди лагъанатӀа, керчек я, - тестикьарна Селимата. Гь. Къ. Четин бахт
гл., ни вуж; -да, -на; -из, -зава; -а || -ая, -ин, -рай, -мир; керчекар авун, керчекар тавун, керчекар тахвун, керчекар хъийимир са вуж ятӀани гьахъ
нар.; керчек яз. СтӀал Сулейман вичин халисан яратмишунриз керчекдаказ ва тамамдаказ экуь дуьнья такур шаир я
туьрк, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀеви накьвадин кӀватӀ. Чна, лежберри, цазвай никӀера амукьзавай кесекар рушари кацадивди куьлуь хъийизва
араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра са касди масадаз вичин къанажагъдалди ийидай эсер. Синонимар: таъсир, авторитет, нуфуз
прил. таъсир ийидай. Гьамида фикир авуна хьи, Селвана амалар чидай кесерлу инсан я. А. А. Пад хьайи рагъ
! межд.; язух чӀугуналди са никай ятӀани фикир авун, фикир лугьун.
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) дуланажагъдин шартӀар писди. Кесиб къецел экъечӀайла, пачагьди и сеферда адан гуьгъуьниз фин кьетӀ авуна
прил. мал-девлет авачир, гужуналди вичин кьил хуьзвай.. Везирди, фена, лагьана кесиб касдиз. Ф. Кесиб кас
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кесиб тир гьал. # ~ иле гьатун, ~иле амукьун, ~иляй акъатун, ~илел дамахун
нар. кесибвал хас яз. Синоним: кесибдаказ. Антоним: варлудаказ.
нар.; кесиб яз. - Кесибдаказ яшамиш жезва чи халкь. ЛГ, 2003, 8. V. Синоним: кесибвилелди. Антоним: варлудаказ
т-б., прил.; туьнт. * кескин хьун гл., вуж туьнт хьун. Гъиле кьуна къукъвад аса, Им чи винел хьана кескин
туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) дубурдин агъа кьил гьяркьуь хьайи азар. Синоним: бабасил
фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) яшамиш хьун патал кьилиз акъудзавай кӀвалах. Фагьум, фикир ая, килиг, Куьне твах куь кеспи вилик
туьрк, прил. лап куьруь. Микаила... дамахдив кестирма къулар чӀугвадай Гь. М. Чи бахт чи гъиле ава. - Москвадиз гьи рекьяй фейитӀа хъсан я? - адан
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра канабрин кушдикай хранвай векъи парча.
араб, сущ.; -ини, -ина; -ер, -ери, -ера бедендиз регьят жедай, рикӀик гьевес киткидай гьал, гьисс. Гъич чи тама тач шуьмегъ тӀвал
сущ.; кьибле патаз акси пад. Нисинилай алатайла кефер патахьай чилин циф къарагъна хуьруьхъди къвез эгечӀна А
кеф существительнидин гзафвилин кьадардин форма. Кил. КЕ Ф.
межд. 'лап хъсан я!' манадин гаф.
туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра инсан авай гьал. Гьар межлисдал дамах саз я, кефи чагъ... Е
зараф., сущ.; -ди, -да; -ер, -ри, -ра масадбуруз фикир тагуз, анжах вичин тӀуьн-хъунихъ галайди.... тӀамадиз акъатай кефчибегрин шит ихтилатрихъ вир
|| КЕФЛУ прил.; ички хъвана шадлу тир. Ингье, нянихъ ам мад, тӀимил кефли яз, зи кьилив шеш- беш ягъиз атанва
нар.; кефлу тир гьалда аваз. Мехъер гзаф шаддаказ кьиле фена. Зуьрнеяр, далдамар ягъизвай. Гьар вуж атайтӀани, тухдаказ ва кефлудаказ хъфизвай
нар. кефи авачиз. Чахь... жегьил хизанар авайди, диде-буба, юлдаш кӀвале кефсуз месел алайди залумриз чизвач
прил. сагъламвал къайдадик квачир.... и дагълух хуьре кефсуз дишегьлидиз четин жедай. Ф. Н. ПицӀ квачир инсан
сущ.; - или, -иле; -илер, -илери, -илера кефсуз гьал. Столдихъ кефсузвилерикай, тӀал- квалдикай, рикӀиз такӀан жедай крарикай ихтилатар авун кутуг
нар. кефсузвал хас яз. Синоним: кефсуздаказ. Антоним: кефлудаказ.
гл., ни; -да, -на; -из, -зава; -а || ая, -ин, -рай, -мир; кеф авун, кеф авун, кеф тавун, кеф тахвун, кеф хъийимир кеф авай, кеф жедай гьалдиз гъун
сущ., -ди, -да; -яр, -йри, -йра гьамиша кеф чӀугунал рикӀ алайди. Шумуд виш вал ятӀа кьару, Гьи кефчидин свас ятӀа вун? Ш
сущ.; -ди, -да; -ер, -ери, -ера уьмуьрдин четин месэлайриз артух фикир тагудай, уьмуьр четинвал авачирди яз кьабулдайди
сущ.; -или, -иле; -илер, -илери, -илера кефчи тир гьал, кьуьруьк.
нар. кефчидин гьал хас яз.
гл., ни ник-квек; -да, -на; -а, -ин, -рай, -мир; кецягъ авун, кецягъ тавун, кецягъ тахвун, кецягъ хъийимир, са не-кве ятӀани са вуч ятӀани эцягъун,
нугъ., сущ.; къулал алай къажгъандин вилик патак, кутадай чепедикай раснавай кӀвач [М. М. Гаджиев 1997: 131 ]
гл., ни вуч; -да, -на; из, -зава; -а, -ин, -рай, -мир, кечирмиш тавун, кечирмиш тахвун кечирмиш хъийимир акъудун (вахт)
туьрк, прил.; алатай. Гила куь вилик эгьмиш хьанвай ( беглер галат патахь ишара ийида ) и жанавурри чпин кечмиш йикъар рикӀел хкиз, шехьрай
фарс, сущ.; -ени, -ена; -ер, -ери, -ера инсандин, гьайвандин къвалан буш, кьвехен кьил. Якеш тийижиз, я кафал, КӀвенкӀ авуна рахаз кӀуфал, Сел къвед
фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра хашпара диндин къуллугъчи. Кешишри, муфтиди 'Уна данишугъ, Чи араяр хъхьуй лугьуз баришугъ
сущ.; -или, -иле; илер, -илери, -илера кешишдин пешекарвал. Тимофей чи итим, КГБ-дин офицер я. Кешишвални адаз чна ганвай