TÜSTÜLÜ
прил. 1. гум гудай, гум акъатдай, гумдай (мес. къул); 2. гум авай, гум гьатнавай, гумадив ацӀай (мес. кӀвал); 3. къеняй гум акъатдай, гум авай (мес. гурмагъ).
sif. 1. Tüstü verən, tüstüsü çıxan. Tüstülü ocaq. 2. Tüstü basmış, tüstü dolmuş, tüstü qaplamış, tüstü ilə dolu
Tam oxu »прил. 1. дымный: 1) дымящийся, с дымом. Tüstülü ocaq дымный очаг 2) наполненный дымом. Tüstülü otaq дымная комната, tüstülü şəhər дымный город, tüstül
Tam oxu »