TÜSTÜLÜ

sif.
1. Tüstü verən, tüstüsü çıxan. Tüstülü ocaq.
2. Tüstü basmış, tüstü dolmuş, tüstü qaplamış, tüstü ilə dolu.
Yenə də küy qopdu tüstülü zalda; Yenə şüşələrdən daşdı şərablar. N.Xəzri.

3. İçərisindən tüstü çıxan.
Yenicə puçurlamış ağacların, söyüd salxımlarının arasında damların tüstülü bacaları görünür. Mir Cəlal.

TÜSTÜLƏTMƏK
TÜSTÜSÜZ

Digər lüğətlərdə

кре́йсерский нераздели́мо помоло́ть преда́ние улепетну́ть шу́стро ...дне́вный говору́н зубо́к народово́льчество общи́панный племяшо́к пови́нность расклёшиваться downward rune shoreline sotto voce typhus властитель докупить камыш капустный опрыскивать рассеивать