TƏNƏKƏ
сущ. кьелечӀ ракь, табагъ ракь; кьелечӀ (табагъ) ракьукай авур (расай), кьелечӀ ракьун (мес. ведре).
is. Nazik dəmir təbəqəsi. Tənəkə parçası. // Tənəkədən düzəldilmiş. Tənəkə vedrə. Tənəkə suqabı
Tam oxu »I сущ. жесть (тонкое листовое железо, обычно покрытое оловом). Ağ tənəkə белая жесть II прил. 1. жестяной (сделанный из жести)
Tam oxu »(Meğri, Zəngilan) qamışdan toxunmuş tərəcə. – Pambığı tənəkənin üsdünə töküf qurudurux (Zəngilan); – Hərix’ yuxusinnən durincə qurdi tənəkə üsdə saxle
Tam oxu »Nazik dəmir təbəqəsinə tənəkə (ustasına tənəkəçi) deyirik. Rusca “жесть” deməkdir. Bəzi türk dillərində pul sikkəsinə də təngə deyiblər (indi də ümumi
Tam oxu »