uçmaq

f. 1) voler vi ; envoler (s’) ; décoller vi ; battre des ailes ; courir vi à toute vitesse ; təyyarədə ~ aller vi (ê) en avion ; ox kimi ~ partir vi (ê) comme une flèche ; 2) évaporer (s’) ; volatiliser (se) disparaître vi ; esquiver (s’), éclipser (s’)

uçqun
uçucu
OBASTAN VİKİ
Uçmaq
Uçmaq - türk və altay mifologiyasında cənnət. Uçmağ (Uçmak, Ocmah, Uçmax) olaraq da deyilər. Əleyhdarı Tamaqdır. Ölümdən sonra yaxşı insanların mükafat olaraq gedəcəyi yer. Yaşıllıqlarla və nemətlərlə doludur. İşıq dolu bir məkandır. Hər inancda ölümdən sonra yaxşı insanların gedəcəyi gözəl bir dünya və ya məkan vəd edilir. Uçmaq sözü türk mədəniyyət tarixində bir dövr "cənnət" sözündən çox daha çox istifadə edilmişdir və daha məşhurdur. Yunus Əmrənin sətirlərində tez-tez rast gəlinən bir sözdür. Anlayışın əsasında, ruhun bədəni tərk etdiyi zaman "uçan quş" qılığında olduğuna dair köhnə türk inancları vardır.

Digər lüğətlərdə

...дюймо́вка вопроша́тель опоро́чение панде́кт раздра́знивать гале́та кампа́ния миропома́занница не́сколько тве́рдь фибропла́сты каура Anatolia belly out desultorily Frankie pyelography speechless sycamore maple unclasp обмен окриветь похититель сводить собственноручно