uçmaq

f. 1) voler vi ; envoler (s’) ; décoller vi ; battre des ailes ; courir vi à toute vitesse ; təyyarədə ~ aller vi (ê) en avion ; ox kimi ~ partir vi (ê) comme une flèche ; 2) évaporer (s’) ; volatiliser (se) disparaître vi ; esquiver (s’), éclipser (s’)

uçqun
uçucu
OBASTAN VİKİ
Uçmaq
Uçmaq - türk və altay mifologiyasında cənnət. Uçmağ (Uçmak, Ocmah, Uçmax) olaraq da deyilər. Əleyhdarı Tamaqdır. Ölümdən sonra yaxşı insanların mükafat olaraq gedəcəyi yer. Yaşıllıqlarla və nemətlərlə doludur. İşıq dolu bir məkandır. Hər inancda ölümdən sonra yaxşı insanların gedəcəyi gözəl bir dünya və ya məkan vəd edilir. Uçmaq sözü türk mədəniyyət tarixində bir dövr "cənnət" sözündən çox daha çox istifadə edilmişdir və daha məşhurdur. Yunus Əmrənin sətirlərində tez-tez rast gəlinən bir sözdür. Anlayışın əsasında, ruhun bədəni tərk etdiyi zaman "uçan quş" qılığında olduğuna dair köhnə türk inancları vardır.

Digər lüğətlərdə

восхвале́ние ля́згание непоправи́мо охлажда́ться умозре́ние закрута́сы ужа́рить хлобыста́ться целеустремлённо бандура bootblack bracelet epidemiologic Heracles lacemaking ninon obiter dictum screw-wrench sheep-pen talon Yahoo бурение долгота магометанин плестись