İsa (ən tezi e.ə. 6 və ən geci e.ə. 4[1], Beytləhm, Roma imperiyası[2] – 7 aprel 30 və ya 3 aprel 33) — İsa Məsih, Nazaretli İsa və bir çox başqa adlarla tanınan, birinci əsrdə yaşamış yəhudi təbliğçi və dini lider.[3] O, dünyanın ən geniş yayılmış dini olan Xristianlığın əsas simasıdır. Əksər xristianlar İsanın Tanrının Oğlu və Əhdi-Ətiqə əsasən zühur etməsi gözlənilən peyğəmbər Məsih olduğuna inanırlar.
İsa | |
---|---|
İsa Məsih | |
Doğum tarixi | ən tezi e.ə. 6 və ən geci e.ə. 4[1] |
Doğum yeri | |
Vəfat tarixi | 7 aprel 30 və ya 3 aprel 33 |
Vəfat səbəbi | Çarmıx |
Dəfn yeri |
|
Həyat yoldaşı |
|
Partnyorları |
|
Atası | Müqəddəs İosif və ya Xristianlıqda Ata |
Anası | Məryəm |
Təhsili |
|
Fəaliyyəti | vaiz[d], peyğəmbər, dülgər[d], ravvin, dini rəhbər[d], Məsih, vaiz[d], müəllim, din qurucusu[d] |
Üzvlüyü | |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Antik dövrlə məşğul olan bütün müasir elm adamları İsanın tarixən mövcud olması ilə razılaşır.[a] İsanın həyatı haqqında məlumatlar İncillərdə, xüsusən də Əhdi-Cədiddəki dörd kanonik İncildə öz əksini tapır. Akademik araşdırmalar İncillərin tarixi etibarlılığına və onların İsanı tarixi bir şəxsiyyət olaraq nə dərəcədə düzgün əks etdirməsinə dair müxtəlif fikirlər ortaya qoyub.[11][b][14][15] Səkkiz günlük ikən sünnət edilən və yetkinlik yaşına çatanda Vəftizçi Yəhya tərəfindən vəftiz olunan İsa 40 gün, 40 gecə səhrada oruc tutduqdan sonra öz xidmətinə başladı. Səyyah müəllim olduğu üçün onu adətən “ravvin” adlandırırdılar.[16]
İsa tez-tez yəhudi yoldaşları ilə Tanrıya ən yaxşı şəkildə itaət etməyin yolları barədə söhbət edir, xəstələrə şəfa verir və nəsihətamiz dini hekayələr danışırdı. Başına topladığı insanlar arasındakı on iki nəfər onun əsas müridi idi. Yerusəlimdə həbs edilən və yəhudi hakimiyyət orqanları tərəfindən mühakimə olunan İsa[17] Roma hökumətinə təhvil verildi və Yəhudeyanın Roma prefekti Ponti Pilatın əmri ilə çarmıxa çəkildi. Ölümündən sonra İsanın yenidən dirilməsinə əmin olan davamçıların yaratdıqları icma sonralar dünyamiqyaslı bir hərəkata çevrilən xristianlığın ilk kilsəsi oldu.[18] Onun təlimləri və həyatı haqqında məlumatlar əvvəlcə şifahi formada ötürülürdü; onlar yazılı İncillərin əsas mənbəyi sayılır.[19]
Xristian teologiyasında İsanın Müqəddəs Ruh tərəfindən yaradıldığına, Məryəm adlı bakirə bir qadından doğulduğuna, möcüzələr göstərdiyinə, Xristian Kilsəsinin əsasını qoyduğuna, günahın kəffarəsinə nail olmaq üçün çarmıxa çəkilərək öldüyünə, daha sonra dirildiyinə və dünyaya Cənnətdən yüksələcəyinə dair inanclar yer alır. Ümumiyyətlə, xristianlar İsanın insanların Tanrı ilə barışmasına kömək etdiyinə inanır. Nicene Creed iddia edir ki, İsa diriləri və ölüləri onların cismani dirilməsi baş verməzdən əvvəl və ya sonra mühakimə edəcək; xristian esxatologiyasında bu hadisə İsanın İkinci Gəlişi ilə əlaqələndirilir. Xristianların böyük əksəriyyəti İsanı Üçlüyün üç müddəasından ikincisi olan "Tanrının Oğlu" hesab edir və ona ibadət edir.[c] İsanın doğumu hər il dekabrın 25-də[d] Milad bayramı kimi qeyd olunur. Onun çarmıxa çəkilməsi Müqəddəs Cümə günü, dirilməsi isə Pasxada anılır. Dünyanın ən çox istifadə edilən milad təqvimi İsanın təxmini doğum tarixinə əsaslanır.[20]
İsa İslamda, Bəhailikdə və Druz dinində də hörmətlə qarşılanır. İslamda İsa Allahın sondan əvvəlki peyğəmbəri və Qiyamət günündən əvvəl qayıdacaq Məsih hesab olunur. Müsəlmanlar İsanın bakirə Məryəmdən doğulduğuna inansa da, onu nə Allah, nə də Allahın Oğlu hesab edir. Əksər müsəlmanlar onun öldürüldüyünə və çarmıxa çəkildiyinə deyil, Allahın onu hələ sağ ikən Cənnətə qaldırdığına inanır.[e] Bunun əksinə, yəhudilikdə İsanın gözlənilən Məsih olduğuna dair inanc rədd edilir. Onlar iddia edir ki, İsa Məsih peyğəmbərdən gözlənilənləri yerinə yetirməyib və qanuni olaraq məsh olunmayıb; o, nə ilahi olub, nə də dirilib.
Dörd kanonik İncil (Matta, Mark, Luka və Yəhya) İsanın həyatı və çatdırmaq istədiyi mesajın əsas mənbələri hesab olunur. Lakin Əhdi-Cədidin digər hissələri də onun həyatındakı bəzi önəmli hadisələrə istinad edir; məsələn, Birinci Korinflilər kitabının 11:23-26 hissəsində Son Şam yeməyindən bəhs olunur.[21][22][23] Həvarilərin İşləri[24] kitabında İsanın erkən xidmətinə və Vəftizçi Yəhyanın bunu əvvəldən bildirməsinə istinad olunur.[25][26][3] Kitabın 1:1–11-ci[27] hissəsində İsanın Göyə qaldırılması haqqında[28] kanonik İncillərdə olduğundan daha çox danışılır.[29] Müjdələrdən daha əvvəl yazılmış Paulun məktublarında isə İsanın sözləri və ya göstərişləri haqqında bir neçə dəfə vurğulanır.[30][f]
Bəzi erkən xristian qruplarında İsanın həyatı və Əhdi-Cədiddə olmayan təlimləri haqqında ayrıca təsvirlər var. Bunlara Tomas Müjdəsi, Peter Müjdəsi və Yəhuda Müjdəsi, Yaqubun Apokrifonu və bir çox başqa apokrif yazıları daxildir. Əksər elm adamlarının fikrincə, bunlar daha sonra yazılıb və kanonik İncillərdən daha az etibarlı sayılır.[33][34][35]
Kanonik İncillər hər biri fərqli müəllif tərəfindən yazılmış dörd hesabatdır. Müəlliflər təxəllüslə adlandırılır və ənənəyə görə, hər biri İsa ilə yaxın əlaqəsi olan dörd müjdəçiyə aid edilir:[36] Peterin şəriki Yəhya Mark; İsanın şagirdlərindən biri Matta;[36] Paulun bir neçə məktubda adı çəkilən yoldaşı Luka[36] və İsanın "sevimli şagirdi"[37] olan digər Yəhya[36].
Markan prioritetinə görə, əvvəlcə Mark Müjdəsi (eramızın 60-75-ci illəri), ardınca isə Matta Müjdəsi (65-85-ci illər), Luka Müjdəsi (65-95-ci illər) və Yəhya Müjdəsi (75-100-cü illər) yazılıb.[38] Əksər alimlər Matta və Luka Müjdələrinin müəlliflərinin mənbə kimi Markı istifadə etdikləri ilə razılaşırlar. Metyu və Lukanın İncilində Markda olmayan bəzi məlumatlar qeyd olunduğundan, bir çox elm adamı müəlliflərin Markdan əlavə başqa mənbədən də (ümumən “Q mənbəyi” adlanır) istifadə etdiklərini düşünür.[39]
İncilləri araşdırarkən diqqət edilməli olan ən vacib məsələlərdən biri onların hansı ədəbi janr bölgüsünə salınmasıdır. Janr "yazıların həm kompozisiyasına, həm də şərhinə yön verən əsas konvensiyadır".[40] Müəlliflərin roman, mif, tarixi qeyd yoxsa tərcümeyi-hal yazmağa çalışmış olması faktı Müjdələrin hansı formada şərh olunmalı olduğuna çox böyük təsir göstərir. Bəzi son tədqiqatlara əsasən, İncillər janr olaraq qədim bioqrafiya kateqoriyasına aid edilə bilər.[41][42][43] Fikir ayrılıqları olmasına baxmayaraq,[44] günümüzün elm adamları İncillərin bir növ qədim bioqrafiya hesab olunması barədə razılığa gəlirlər.[45][46]
Bu yazıların düzgünlüyünə gəldikdə, kitabların İsanın həyatını yanlış formada təsvir etdiyindən tutmuş[47], bəzi məqamların tarixi baxımdan etibarlı olmamasına[48] və ən sadə detalları çıxmaq şərti ilə, İsanın həyatı haqqında çox az tarixi informasiya verməsinə[49][50] qədər hər cür baxış bucağı mövcuddur: Alimlər eniş yayılmış elmi konsensusa görə, Sinoptik İncillər (ilk üçü — Matta, Mark və Luka) İsa haqqında ən etibarlı məlumat mənbəyidir.[51][52]
Matta, Mark və Luka Müjdələri yunanca σύν (syn "birlikdə") və ὄψις (opsis "görünüş")[53][54] sözlərindən gələn Sinoptik İncillər kimi tanınır, çünki onlar məzmun, hekayə düzülüşü, dil və paraqraf quruluşu baxımından oxşardır və onları asanlıqla yanaşı qoyub yazılanları sinoptik olaraq müqayisə etmək olar.[53][54][55] Əksər alimlər razılaşırlar ki, Sinoptik İncillər və Yəhya Müjdəsi arasında birbaşa ədəbi əlaqə tapmaq mümkün deyil.[56] Bir çox hadisələrin axını (məsələn, İsanın vəftiz edilməsi, transfiqurasiyası, çarmıxa çəkilməsi və həvariləri ilə qarşılıqlı əlaqəsi) Sinoptik İncillər arasında bölüşdürülsə də, transfiqurasiya və İsanın cinləri qovması kimi bəzi hadisələrə[57] Yəhya Müjdəsində rast gəlinmir.
Sinoptik İncillər İsanın müxtəlif cəhətlərini vurğulayırlar. Markda İsa Tanrının Oğludur və onun əməllərinin qüdrəti Tanrının Krallığının mövcudluğunu nümayiş etdirir. Yorulmaq bilmədən möcuzələr göstərən İsa həm Tanrının, həm də insanların xidmətçisidir.[58] Bu qısahəcmli müjdədə İsanın sözlərindən və ya təlimlərindən sadəcə bir neçəsi haqqında qeyd olunur. Matta Müjdəsində vurğulanır ki, İsanın mövcudluğu Əhdi-Ətiqdə bildirildiyi kimi Tanrının arzusunun yerinə yetirilməsi deməkdir və o, Kilsənin Rəbbidir.[59] O, "Davudun Oğlu", "Kral" və Məsihdir.[58][60] Luka İsanı yoxsullara mərhəmət göstərən ilahi-insan xilaskarı kimi təqdim edir.[61] O, günahkarların və cəmiyyətdən qovulmuşların dostudur, itmişləri axtarıb xilas etmək üçün gəlib.[58] Bu müjdə özündə "Yaxşı samariyalı" və "İsrafçı oğul" kimi bir sıra məşhur məsəlləri ehtiva edir.
Yəhya Müjdəsinin müqəddiməsinə əsasən, İsa ilahi Kəlamın (Loqos) təcəssümüdür.[62] Əbədi olaraq Tanrının yanında olan və bütün yaradılışlarda fəal iştirak edən İsa bəşəriyyətin əxlaqi və mənəvi təbiətinin mənbəyi idi.[62] O, keçmiş bütün peyğəmbərlərdən üstün olmaqla yanaşı, eyni zamanda, yer üzündəki istənilən peyğəmbərin ola biləcəyindən daha əzəmətlidir. İsa sadəcə Tanrının Kəlamını danışmır; o özü elə Tanrının Kəlamıdır.[63] Yəhyanın Müjdəsində İsa öz ilahi rolunu ictimaiyyətə açıq şəkildə göstərir. Burada o, Həyat Çörəyi, Dünyanın İşığı, Həqiqi Meynə və daha bir çox məhfumdur.[58]
Ümumiyyətlə, Əhdi-Cədidin müəllifləri İsanın həyatının mütləq xronologiyasına və ya başına gələnləri dövrün dünyəvi tarixi ilə sinxronlaşdırmağa çox maraq göstərməyib.[64] Yəhya 21:25-də deyildiyi kimi, Müjdələr İsanın həyatında baş verən hadisələrin tam siyahısını təqdim etdiyini iddia etmir.[65] Hekayələr əvvəlcə erkən Xristianlıq kontekstindəki teoloji sənəd olaraq yazılmış, zaman bölgüləri isə ikinci planda saxlanılmışdır.[66] Bu baxımdan, Müjdələrin mətnlərinin təxminən üçdə bir hissəsinin İsanın Yerusəlimdəki həyatının "Ehtiras" adlandırılan son həftəsinə həsr edilməsi diqqətəlayiqdir.[67] Müjdələrdə müasir tarixçilərin dəqiq tarixlərlə bağlı tələblərini ödəməyə kifayət edəcək qədər təfərrüat verilməsə də, onlara əsəsən İsanın həyat hekayəsinin ümumi mənzərəsini çəkmək mümkündür.[48][64][66]
Yəhudi[3] olan İsanı dünyaya Yusifin arvadı Məryəm gətirdi.[68] Matta və Lukanın Müjdələrində onun nəsil şəcərəsi haqqında iki formada məlumat verilir. Matta İsanın nəslinin Davud vasitəsilə İbrahimdən gəldiyini[69][70], Luka isə Adəm vasitəsilə Tanrıya qədər gedib çıxdığını söyləyir.[71][72] İbrahim və Davud arasındakı siyahı eyni olsa da, bundan sonra bir-birindən köklü şəkildə fərqlənir. Mattada Davuddan Yusifə qədər 27 nəsil olduğu halda, Lukada bu rəqəm 42-dir və iki siyahıdakı adlar demək olar ki, üst-üstə düşmür.[g][73] Bu iki şəcərənin niyə bu qədər fərqli olduğunu izah etmək üçün müxtəlif nəzəriyyələr irəli sürülüb.[h]
Matta və Luka hər biri İsanın doğulmasını, xüsusən, peyğəmbərliyin yerinə yetirilməsini göstərmək məqsədilə İsanın Beytləhmdə Məryəm adlı bakirə bir qızdan doğulduğunu təsvir edir. Lukanın hekayəsində İsanın doğulmasından əvvəl baş verən hadisələr vurğulanır və Məryəmdən bəhs edilirsə, Mattanın yazıları daha çox doğuşdan sonrakı hadisələri əhatə edir və Yusifin üzərində dayanır.[74][75][76] Hər iki mənbə İsanın Beytlehemdə Məryəm və nişanlısı Yusifin övladı olaraq dünyaya göz açdığını yazır və onun bakirə bir qızdan doğulması doktrinasını dəstəkləyir; belə ki, Məryəm hələ bakirə ikən möcüzəvi şəkildə Müqəddəs Ruhdan İsaya hamilə qalır.[77][78][79] Eyni zamanda, bəzi dəlillərə (Lukan Həvariləri) əsasən, Davudun nəslindən törədiyi üçün İsanın antik dövrdə yaşamış bir çox şəxsiyyət kimi ikili atalığa sahib olduğu güman edilirdi.[80] Yusif onu özü ilə götürərək, Davudun soy-kökünü ona ötürür.[81] Bəzi alimlər Məryəmin Elizabetlə qan qohumluğuna əsaslanaraq, İsanın Levili irsinə sahib olduğunu irəli sürürlər.[82]
Matta Müjdəsində Yusif nişanlısı Məryəmin hamilə olduğu üçün narahatdır[83], amma Yusifin gördüyü dörd yuxudan birincisində bir mələk onu Məryəmi özünə arvad almaqdan qorxmamağa inandırır, çünki o, uşağa Müqəddəs Ruhdan hamilə qalıb.[84] Matta 2:1–12-də Şərqdən gələn müdriklər və ya maqlar kiçik İsaya Yəhudilərin Padşahı kimi hədiyyələr gətirir. Onlar onu Beytlehemdəki bir evdə tapırlar. Böyük Hirod İsanın doğulduğunu eşidir və onun öldürülməsini istəyərək Beytlehemdə və onun ətrafındakı yerlərdə oğlan uşaqlarının öldürülməsini əmr edir. Lakin mələk ikinci yuxusunda Yusifi bundan xəbərdar edir və Misirə qaçan ailə daha sonra qayıdıb Nazaretdə məskunlaşır.[84][85][86]
Luka 1:31-38-də Məryəm mələk Cəbrayıldan öyrənir ki, o, Müqəddəs Ruhun əməli ilə hamilə qalıb İsa adlı bir uşaq dünyaya gətirəcək.[75][77] Məryəm doğuşdan öncə Yusiflə birlikdə Sezar Avqustun əmr etdiyi siyahıyaalmada qeydiyyatdan keçmək üçün Nazaretdən Yusifin Beytlehemdəki əcdad evinə gedir. Məryəm İsanı orada dünyaya gətirir və mehmanxanada yer tapmadıqları üçün yeni doğulmuş körpəni axurda qoyur.[87] Bir mələk bir qrup çobana uşağın doğulduğunu bildirir; onlar İsanı görmək üçün Beytləhmə gedir və daha sonra bu xəbəri ətrafa yayırlar.[88] Luka 2:21-də deyilir ki, doğuşdan sonrakı səkkizinci gündə Yusif və Məryəm körpəni sünnət etdirir və adını Cəbrayılın Məryəmə əmr etdiyi kimi İsa qoyurlar.[89] İsanın məbəddə təqdimatından sonra Yusif, Məryəm və İsa Nazarete qayıdır.[75][77]
İsanın yerdəkı həyatı, ölümü, dirilməsi, meracı əksərən Ilkin kanonik və apokrifik incillər verlər. Onun doğulması Müqəddəs ruh vasitəsilə Bakirə Məryəmə qabaqcadan xəbər verilir. Məsih Padşahı kimi Davud sülaləsinin varisi olan İsa Beytləhmdəki tövlədə doğulur. İsanın formal atası Yusifdir. Mələklər və möcüzəli ulduzla istiqamətləndirilmiş çobanlar və münəccimlər İsanı salamlamaq üçün gəlirlər. Qırxıncı gündə İsanı Allahı qəbul edən Simeon qarşılayır. İsa Dağüstü vəzi söyləyir və on iki həvari seçir. İsanın möcüzələri arasında xəstələrə şəfa verməsi, korların gözlərini açması, ölüləri diriltməsi, suyu şəraba döndərməsi, su üstündə gəzməsi, tufanı ram etməsi, beş min adamın beş və ya yeddi çörəklə doydurması, adamdan cinlərin qovulması və s.kimi möcüzələri vardır. Pasxa bayramından qabaq dişi eşşəyə minmiş İsa təntənə ilə Yerusəlimə gəlmiş, məbəddən alverçilər və qurban heyvanları satan ticarətçiləri qovmuşdur. Onun həvarisi Yəhuda onu 30 gümüş pula satır. Bundan sonra İsa on iki həvari ilə sirli Pasxa şamını təşkil edir və Özünün ələ veriləcəyini qabaqcadan xəbər verir. Həvarilərə Öz bədənini və qanını təmsil edən çörək və şərabla yevxaristiya mərasimini təsis edir. Sonra Yəhuda İskariotla istiqamətləndirilmiş silahlı dəstə gəlir. İsanı öpərkən Onu otuz gümüş pula satmış Yəhuda dəstəyə məqsədi göstərir. Petrus və ya Peter silahlı müqavimət göstərməyə çalışır və qılıncla qulun qulağını kəsir. Onu dayandırmış İsa qulu sağaldır, lakin İsanı tuturlar. Sinedrionda İsa öz Məsih titulunu təsdiq edir və Ponti Pilata gətirirlər. Pilat İsadan Özünü yəhudilərin padşahı sayıb-saymadığını soruşur və İsa bunu təsdiqləyir. Pilat İsanı azad etməyi təklif edir, lakin izdiham onun əvəzində qatil Barabbanı görmək istəyir. Buna görə İsa əvvəlcə şallaqlama, sonra çarmıxa çəkilməyə məhkum edilir və Öz çarmıxını edam yerinə (Qolqofaya) qədər aparır. Çarmıxın ağırlığına dözməmiş İsaya naməlum Kirineyalı Şimon kömək edir. Çarmıxa çəkilmiş İsanın əziyyətləri təqribən altı saat davam edir. Onun ölümü günəş tutulması, Yerusəlimdəki məbəddə pərdənin cırılması və zəlzələ ilə nəticələnir. İsa öldükdən sonra Onun şagirdləri yas tuturlar, lakin üçüncü gündə O dirilir və bir çox möminlərə görünür. Həvari Pavel bu haqda belə yazmışdır: "Özümün də qəbul etdiyim bu ən əhəmiyyətli təlimi sizə çatdırdım: Müqəddəs Yazılara uyğun olaraq, Məsih günahlarımız üçün öldü, dəfn olundu və Müqəddəs Yazılara uyğun olaraq, üçüncü gün dirildi. O əvvəl Kefaya, sonra On İki şagirdə göründü. Bundan sonra beş yüzdən çox bacı-qardaşa eyni anda göründü…"[90]
Bibliyaya daxil olmuş dörd Müjdədən fərqli olaraq, apokrifik incillərə İsanın uşaqlığı haqqında mözücələrlə dolu rəvayətlər daxildir. Bir misal kimi, eramızın II əsrində yazılmış "Foma İncili" İsa Məsihin uşaqlığından bəhs edir, Məsihi hər addımbaşı möcüzələr göstərən təkəbbürlü və sərt bir uşaq kimi təsvir edir. Şənbə günü gildən quş düzəldir və sonra insanların etirazları qarşısında əl çalır və o saat bunlar əsl quşlara dönüb uçmağa başlayır.[91]
Apokrifik incillərdə İsanın ölümü haqqında yazılanlar da Bibliyadakı hekayədən fərqlənir. Eramızın II əsrinə aid olan Basilid incilində İsanın ölümü xəbərinin həqiqətə uyğun olmaması iddia edilirdi. Vasilidə görə, İsanın çarmıxda olması yalnız müəyyən adamların gözünə görsənmişdir və xəyaldan başqa bir şey deyildir. Əslində isə o edam edilməmişdir, onun yerinə başqa bir adam edam olunmuşdur.[92] Bu cür fikrin əks olunduğu II əsrə aid olan "Böyük Sifin ikinci risaləsi" adlı apokrifik İncil Misirdə tapılmışdır. Başqa apokrifik incillərdə İsa adi insani həyat tərzi aparan bir peyğəmbər kimi təsvir olunur. Onun hətta bir qadınla evlənməsi haqqında işarəlarə də rast gəlmək olar.[93]
Qurani Kərimə görə, İsa Allahın bir peyğəmbəri olub. İsanın Allahın Oğlu olması islamda qeyri-mümkün bir olay kimi qəti şəkildə rədd edilir. İslama görə, İsa Allaha çox yaxın bir peyğəmbər olub.
4:156. Onlar həm də küfr etdiklərinə və Məryəmə böyük bir böhtan dediklərinə görə, 4:157.bir də: "Həqiqətən, biz Allahın elçisi Məryəm oğlu İsa Məsihi öldürdük!"- dediklərinə görə lənətə düçar edildilər, halbuki onu nə öldürdülər, nə də çarmıxa çəkdilər. Onlara ancaq İsanın bənzəri göstərildi. Şübhəsiz ki, bunda ixtilaf edənlər onun barəsində şəkk-şübhə içindədirlər. Bu haqda onların, zənnə uymaqdan başqa heç bir məlumatı yoxdur. Onlar onu öldürdüklərinə yəqinliklə əmin deyillər. Bu surədə "Onlar" yəhudilərə aiddir.
112.əl-İxlas (Yalnız Allaha məxsus olan sifətlər) surəsi (Məkkədə nazil olmuşdur, 4 ayədir) Bismillahir-rəhmanir-rəhim!
(Ya Peyğəmbər! Allahın zatı və sifətləri haqqında səndən soruşan müşriklərə) de: "(Mənim Rəbbim olan) O Allah birdir (heç bir şəriki yoxdur); Allah (heç kəsə, heç nəyə) möhtac deyildir! (Hamı Ona möhtacdır; O, əzəlidir, əbədidir!) O, nə doğmuş, nə də doğulmuşdur! (Allah Özünə heç bir övlad götürməmişdir!) Onun heç bir tayı-bərabəri (bənzəri) də yoxdur!"
Bəhai təlimləri İsanı Allahın Məzhəri kimi — Bəhai dinindəki peyğəmbərlik konsepsiyası[95] ilə, Allah və insanlar arasındakı vasitəçi, elçi kimi, Allahın keyfiyyət və sifətlərinin təcəllisi kimi təsvir edir (bax: Bəhai dinində Allah anlayışı).[96] Bəhai konsepsiyası insan və ilahiliyin bənzər keyfiyyət və sifətlərlə bəzəndiyini vurğulayır,[97] belə ki, bu Xristianlıqdakı "təcəssüm" konsepsiyası ilə oxşarlıq təşkil edir.[98] Bəhai inancı, İsanın "Allahın Oğlu" olması ifadəsini qəbul edir[99], lakin bunun İsanın gəldiyi dövrdə mövcud regionda istifadə olunan simvolika olduğunu düşünür. Belə ki, Fələstin, Misir, Yunanıstan, bütün Aralıq dənizi boyunca yazılarda (məsələn, Misir mətnləri, Tövrat, Platonun "Dövlət" əsəri və s.) bu metafor müqəddəs şəxslər haqqında istifadə olunmuşdur. İsa Allahın fiziki törəməsi kimi yox, Ondan tərbiyə almış "Oğul" kimi qəbul edilir. Bəhailər düşünür ki, İsa Allahın sifətlərinin təzahür etdiyi mükəmməl güzgü kimidir, lakin onlar Allahın Ruhunun öz uca məqamını tərk edərək hər hansısa insanın bədəninə yerləşməsi ideyasını qəbul etmirlər. Çünki onlar inanırlar ki, Allah hər yeri əhatə edəndir və hər şeyin fövqündədir.[100]
Bəhai dininin banisi Bəhaullah yazır ki, bir halda ki, Allahın bütün Məzhərləri eyni keyfiyyətlərin və sifətlərin daşıyıcısıdırlar, onların hər birini daha əvvəl gəlmiş Məzhərlərin "ruhani qayıdışı" hesab etmək olar, həmçinin hər yeni gələn Allah məzhəri yeni dini təlim gətirir, hansı ki, əvvəlkiləri əvəzləyir. Bu Bəhai dinindəki "proqressiv vəhy" konsepsiyasıdır.[101] Bəhailər inanır ki, Allahın planı bu proses vasitəsilə, insanlığın inkişafı ilə ahəng içində irəliləyir. Allahın Məzhərləri çox xüsusi bir missiyanı həyata keçirmək və əvvəlki prosesi tamamlamaq üçün gəlirlər. Belə ki, bəhailər inanırlar ki, Bəhaullah İsa Məsihin vəd olunmuş qayıdışıdır.[102] Bəhai təlimləri İsanın İncildəki bir çox təlimini təsdiq edir.
...a considerable number of specific facts about Jesus are so well supported historically as to be widely acknowledged by most scholars, whether Christian (of any stripe) or not:...(lists 18 points)...Nevertheless, what can be known about Jesus with a high degree of confidence, apart from theological or ideological agendas, is perhaps surprisingly robust.
Etymology: Medieval Latin, in the year of our Lord.