xəcalət
xəcalət
[ər.] сущ. хажалат (1. регъуь жедай гьал, регъуь хьуниз себеб жедай затӀ, регъуь хьун; xəcalət çəkmək хажалат чӀугун, гьая авун, гзаф регъуь хьун, рег
Tam oxu »is. honte f ; pudeur f ; ~ çəkirəm j’ai honte ; ~ çəkməmək n’avoir ni foi, ni loi ; ~ çəkmədən sans vergogne ; ~ vermək faire honte à qn
Tam oxu »i. shame; confusion, embarrassment; blush; ~ çəkməmək to lose* all sense of shame; ~dən ölmək to burn* / to flush / to blush with shame; ~ çəkmədən wi
Tam oxu »сущ. 1. стыд, позор, срам (постыдное, унизительное для кого-л. положение в результате позорящего события, оскорбления, недостойного поступка, поведени
Tam oxu »is. [ər.] 1. Utanılacaq hal, utanmağa səbəb olan şey, utanma. [Gülzar:] Allah, xəcalətimdən bibimin üzünə baxa bilmirəm
Tam oxu »