sif. [ər.] 1. Vətəninə, xalqına xəyanət edən; satqın, xəyanətkar, dönük. [Pəhləvanlar:] Dağ-daşından uçsun duman; Qara geysin xain insan! A
Tam oxu »I прил. 1. вероломный (действующий путём предательства; предательский). Xain dost вероломный друг, xain hərəkət вероломный поступок, xain qəlbli с вер
Tam oxu »I. i. traitor; (qadın) traitress, betrayer; ~ çıxmaq to turn traitor; vətən ~i traitor to one’s country II
Tam oxu »[ər.] прил. хаин (1. ватандиз, халкьдиз хиянат ийидай (авур), ватан (халкь) маса гудай (гайи); хиянаткар; xain baxmaq а) хаинвилелди килигун, чӀуру ни
Tam oxu »1. XAİN (vətəninə, xalqına xəyanət edən) [Maral:] Xainlər başqalarını xain adlandırmasınlar (S.Rəhman); İLAN (məc
Tam oxu »XAİN – SADİQ Bu xain yenə xəbərə getdi (A.Şaiq); Sadiq yoldaşdır, ona sirrini deyə bilərsən (“Ulduz”)
Tam oxu »