XURAFAT
[ər.] сущ. 1. хурафат, мавгьумат; 2. пер. гьакӀан махар, авачир затӀар, ттапарар.
is. [ər.] Mövhumat. Zülm nə din bildi, nə dil, nə Vətən; Cəhalət uydurdu İslam adına; Açıqfikirlilər qaçdı ölkədən; Dözməyib cahilin xurafatına
Tam oxu »сущ. 1. предрассудок (укоренившийся ложный, лишенный разумных оснований взгляд на что-л.). Dini xurafat религиозные предрассудки 2
Tam oxu »(ər. خشآفبد ) hərfən; idraka zidd, qeyri-yənqidi, düşüncəsiz qavranılan nöqteyi-nəzər. İctimai və fərdi şüurun irrasional tərkib hissələri \ Xurafa
Tam oxu »