köhn. bax zəncirçi
сущ. устар. религ. тот, кто бьёт себя цепью во время траурного шествия в месяце магеррам
куьгьн. кил. zəncirçi.
Məhərrəmlikdə kürəklərinə zəncir vuran adam; zəncirçi.