ÇƏRÇİLİK
сущ. 1. куьгьн. куьлуь-шуьлуьяр маса гуз къекъведай алверчидин пеше; 2. пер. рах. гзаф рахун, лухъурт гатун, буш-буш рахун.
is. 1. köhn. Çərçinin işi, peşəsi; xırdavatçılıq. [Hacı Mehdi:] Get bazara, çərçiliyini elə, beş şahı qazan, ətə, çörəyə ver, gətir ye, yıxıl yat
Tam oxu »сущ. 1. занятие коробейника 2. крохоборство 3. пустословие, балагурство; çərçilik etmək: 1. коробейничать; 2
Tam oxu »i. 1. the business of pedlar; 2. məc. hair-splitter; ~ etmək; 1) to be* a pedlar; 2) məc. to be* a hair-splitter
Tam oxu »