şuluq
şuluq
1. прил. шулугъдай, шулугъчи, надинж, жадал (мес. аял); 2. сущ. хулиган, луту; 3. сущ. шулугъ, къалмакъал, женжел, акахьайвал, къайда-къанун авачир гь
Tam oxu »Şıltaq (və ya şərəşur) kəlməsi ilə qohumdur. “Səs-küy salan” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »s. playful; naughty; frolicsome; ~ adam playful man*; ~ uşaq a playful / naughty child*
Tam oxu »ŞULUQ – DİNC Nə vaxt dəliləşib şuluq salardım; Xəmir yoğurardı qulaqlarımdan... (S.Tahir); Əhməd dinc uşaqdır
Tam oxu »I прил. озорной, шаловливый, проказливый. Şuluq uşaq шаловливый ребёнок II сущ. 1. озорник, озорница; проказник, проказница; шалун, шалунья 2
Tam oxu »sif. 1. Nadinc, dəcəl, şuluqçu. Şuluq uşaq. 2. is. Dələduz. Yoluğun nəyi var, şuluğa versin. (Ata. sözü)
Tam oxu »