əliboş
əliboş
1. прил. гъил ичӀи; кесиб, юхсул, гьич са затӀни авачир; фагъир; // гъиле са затӀни авачир, са затӀни гвачир; 2
Tam oxu »sif. mains f pl vides ; désoeuvré, -e, inoccupé, -e, oisi//f, -ve ; ~ olmaq être désoeuvré, -e ; ~ gəzmək avoir la flemme, ~ gəlmək venir vi (ê) les m
Tam oxu »I. s. 1. light-handed, empty-handed; 2. (bikar) idle; ~ olmaq to be* light-handed / empty-handed II. z
Tam oxu »ƏLİBOŞ – ƏLİDOLU Lakin mən onun evinə əliboş gəlib əlidolu gedən, əlidolu gəlib əliboş gedən adamların kim olduqları ilə əsla maraqlanmıram (S
Tam oxu »нареч. 1. с пустыми руками: 1) ничего не имея, ничего не получив (прийти, явиться, уйти и т.п.). Əliboş qayıtmaq вернуться с пустыми руками (ни с чем)
Tam oxu »1. sif. Yoxsul, heç bir şeyi olmayan; fəqir. Əliboş adam. // Əlində heç bir şey olmayan, heç bir şeysiz
Tam oxu »