1. zool. Quyruğunun ucunda zəhərli iynəsi olan onurğasız həşərat. Əqrəb sancması. Hər daşı qaldırırsan, altından əqrəb çıxır. Əqrəb zəhərli olur.
– Hər kəs məndən sənə yaman qandırsa; Ya əqrəb dişləsin, ya ilan, pərim!
2. Qədim astronomiyada: on iki bürcdən birinin adı. Əqrəb bürcü.
– Xəbər verdi ki, sabah yola çıxmaq olmaz, çünki sabah qəmər Əqrəbdədir.
3. məc. Gizlindən pislik edən müzür adam haqqında.
Sən ki bir əqrəb imişsən, gerçək; Bu zəhərlər, bu tikanlar nə demək.
Basma ayağını bizim torpağa; İlandan, əqrəbdən yar ola bilməz.
