ÇAPMAQ

ÇAPMAQ I f. Səyirtmək, bərk sürmək. Tapdıqgil də onun arxasınca dördnala çapdılar (İ.Şıxlı).

ÇAPMAQ II f. Kəsmək. Mən bədbəxt öz ayağıma balta çapdım (H.Nəzərli).

ÇAPMAQ III f. Talan etmək, qarət etmək. Koxanı gör, kəndi çap (Ata. sözü).

ÇAP
ÇARPAZ

Digər lüğətlərdə

ареста́нтка ла́ки озлати́ться попо́вич приго́женький ро́занчик отгороди́ть полиами́ды портре́тец резона́нс стволо́вый учени́ца уша́н фисгармо́ника форси́сто экста́з брить clement curator fore-quoted Hiram kadi mattress propitiator trace horse