ÜZÜCܹ
прил. 1. кил. üzgüçü; 2. сирнавдай, цин винел акъваздай, гьерекат ийидай (мес. маяк).
sif. énervant, -e ; fatigant, -e ; éreintant, -e, épuisant, -e, exténuant, -e, accablant, -e ; ~ qızdırma fièvre f exténuante ; ~ isti chaleur f accab
Tam oxu »s. exhausting, wasting; enervating, tiring; ~ qızdırma wasting fever; ~ isti enervating / tiring heat; ~ müharibələr wasting wars; ~ gün an exhausting
Tam oxu »ÜZÜCÜ I sif. Üzücü, suda üzən. Hərçəndi Yasəmən çox üzücü idi, amma bu iti axan, daşları və böyük kolları yumalayan seldə üzmək mümkün deyildi (S
Tam oxu »1 прил. томительный: 1. заставляющий томиться, страдать; причиняющий физические страдания. Üzücü intizar томительное ожидание 2
Tam oxu »sif. Adamı üzən, taqətdən, əldən salan; yorucu. Üzücü qızdırma. Üzücü intizar. – Üzücü gözətləmə dəqiqələrində Nəriman nə təmiz bahar havasından, nə m
Tam oxu »sif. 1. bax üzgüçü. Hərçənd Yasəmən çox üzücü idi, amma bu itiaxan, daşları və böyük kolları yumalayan seldə üzmək mümkün deyildi
Tam oxu »