ŞAL
1. шаль (большой шерстяной платок);
2. кашемир (шерстяная ткань);
is. 1. Yundan və s.-dən toxunmuş böyük baş örtüyü. İpək saçaqlı şal. Tirmə şal. – Köçən qızı şal, yaxud çarşaba bürüyüb, o yığıncağın bir səmtində otu
Tam oxu »I сущ. 1. шаль: 1) большой вязаный или тканый платок. Yun şal шерстяная шаль, ipək şal шёлковая шаль, çiyin şalı наплечная шаль, toxunma şal вязаная ш
Tam oxu »сущ. 1. шал; yun şal сун шал; saçaqlı şal цӀилер галай шал; 2. шал, кьелечӀ, хъуьтуьл сун парча; // шалдин, шалдикай цвайи (мес
Tam oxu »(Şəki) üstünə tut çırpmaq üçün xüsusi tikilib hazırlanmış iri parça. – Tutu şala sirkəleyrıx, bəhməz qayrırıx
Tam oxu »ŞAL I Baş örtüyü. Bürünübdür gül əndamı; Tirmə şalın saçağına (Ə.Kürçaylı). ŞAL II is. Yun parça, kişmiri
Tam oxu »