sif. məc. homme m qui apporte le malheur, porte-malheur m
sif. məc. homme m qui apporte le malheur, porte-malheur m
прил. рах. кӀвач залан, кӀвач ават (туькӀуьн, кутуг) тийир, татугайвилер гъидай, няс (мес. кас).
Tam oxu »QARADABAN – UĞURLU Qonşumuz Afərdə arvad qaradabandır, səhər-səhər kimə rast gəlsə idi, onun işi düz gəlməzdi
Tam oxu »sif. dan. Uğursuz, bədşüküm, ağırayaq. [Gəlin:] Elə Cahandar ağanın özü də sonradan, – qaradabansan, gələn kimi evimə qan saldın, – deyə mənim üstümə
Tam oxu »