Lüğətlərdə axtarış.

Şintoizm və ya Şinto (yap.神道, şinto, "tanrıların yolu") — Yaponiyanın ənənəvi dini. Qədim yaponların animist inanclarına əsaslanır və ibadət obyektləri çoxsaylı tanrılar və ölülülərin ruhudur. Etimoloji cəhətdən yaponca iki sözün birləşimindən yaranmışdır. Şin tanrılar və ya ruhlar, to isə yol deməkdir. Tarix boyu şintoizm daha çox buddizm və konfutsiçiliyin təsirlərinə məruz qalmışdır. Qədim yaponlar onları əhatə edən təbiət hadisələrinin, bitki və heyvanların, ölmüş əcdadlarının ruhları olduğunu deyir, onlara sitayiş edirdilər. Şintoizmdə həmçinin totemizm, animizm və digər ibtidai dinlərin də təsiri aşkar şəkildə əks olunmuşdur. Hazırda Yaponiyada şintoistlərin 80 minə qədər məbədi, 119 milyondan artıq bu inananı var. Yaponiyadan başqa şintoizm ancaq Havayda və Braziliyada yayılmışdır ki, bu həmin ərazilərdə yapon imiqrantlarının çox olması ilə əlaqəlidir. Şintoizmdə əsas yerlərdən birini də, Kami inancı tutur.

Sintetizm (fr. synthétiser — əhatə etmək, birləşmək) — postimpressionizmin daxilində bədii cərəyan. Sintetizm 1888-ci ildə Pol Qogen, Emil Bernar, Lui Anketen və Pont-Aven məktəbinin digər rəssamlarının əsərlərində ortaya çıxdı. Sənətdə yeni bir tendensiya olaraq, Volpini fransız kafesində Qoqenin tərəfindən təşkil edilən 1899-cu ilin Ümumdünya sərgisində daha da tanındı. Sintetik hərəkata aid sənətçilər öz əsərlərində üç anlayışı "sintez" etməyə çalışdılar: Görünüşü əks etdirir; Təsvirə aid öz hissləri; Xəttin, rəngin və şəklin estetikası.

Titoizm Soyuq Müharibə dövründə Josip Broz Tito ilə ən yaxından əlaqəli siyasi fəlsəfədir. O, geniş Yuqoslaviya kimliyi, işçilərin özünüidarəsi, Sovet İttifaqından siyasi ayrılma və Qoşulmama Hərəkatında liderlik ilə xarakterizə olunur. Tito Yuqoslaviyada II Dünya Müharibəsi zamanı kommunist Yuqoslaviya partizanlarına rəhbərlik edirdi. Müharibədən sonra Yuqoslaviya ilə Sovet İttifaqı arasında gərginlik yarandı. Zaman keçdikcə bu məsələlər azalsa da, Yuqoslaviya hələ də düşüncə və siyasət baxımından nisbətən müstəqil qaldı. Tito 1980-ci ildə ölümünə qədər Yuqoslaviyaya rəhbərlik etdi. Bu gün "Titoizm" termini bəzən Yuqoslaviyanın varisi dövlətlərinin vətəndaşları tərəfindən Yuqoslavizmin və ya Yuqoslaviyanın bərpası və ya dirçəlişinin həsrəti olan Yuqo-nostaljiyə istinad etmək üçün istifadə olunur. Şərqi Avropanın qalan hissəsi Sovet İttifaqının peyk dövlətlərinə çevrildikdə, Yuqoslaviya 1948-ci il Kominformun Qətnaməsini qəbul etməkdən imtina etdi və 1948-ci ildən 1955-ci ilə qədər İnformbiro kimi tanınan dövr çox ağır dövrlərlə yadda qaldı. Əleyhdarların repressiyası və Stalinpərəst münasibətdə ittiham olunan bir çox başqaları Qoli Otokdakı cəza düşərgəsinə göndərildi. Titoizmin elementləri, hər bir ölkədə son kommunist məqsədlərinə çatmaq vasitələrinin başqa ölkədə müəyyən edilmiş nümunə ilə deyil, həmin ölkənin şərtləri ilə diktə edilməsi prinsipinə əsaslanan siyasət və təcrübələrlə xarakterizə olunur.

Sinizm və ya kinizm (lat. Cynismus; q.yun. Kυνισμός) — əxlaq normalarına, mədəni dəyərlərə və ədəb ideyalarına açıq olan, onları qətiyyətlə rədd edən və nifrət edən münasibət, ümumi qəbul edilmiş əxlaq normalarına mənfi, nihilist münasibət, hakim ideologiyanın rəsmi doqmaları. Sinizm müəyyən mənəvi dəyərlərə şüurlu və nümayişkaranə etinasızlığı ifadə edən davranışdır. Etik ritualları praktiki problemlərin həllinə müdaxilə edən və ya lazımsız hesab edən, mərhəmət, yazığı gəlmə, utanma, empatiya və s. kimi davranış motivlərini şəxsi maraqlara uyğun olmayan kimi qəbul edən dünyagörüşü . İnanclarda və davranışlarda sinizm şəxsi məqsədlərinə çatmaq üçün hər cür vasitəyə əl atmağa hazır olan insanlara (kiniklərə) xasdır. Başqaları tərəfindən kinik kimi qəbul edilən davranış bəzən cəmiyyətin qınağına səbəb olur və münaqişəyə səbəb olan amildir. Sinizm əxlaqi relyativizmdən fərqli olaraq (əxlaqi prinsiplərin nisbiliyinə, onların subyekt və şəraitdən asılılığına münasibət verir) qəsdən aşağılamaya, həm öz motivlərinin, həm də davranış normalarının təfsirində qəsdən sadələşdirməyə münasibət müəyyən edir və digər insanların motivləri, prinsiplərin devalvasiyasına münasibət, “yüksək”, “transpersonal” kimi qəbul edilən bütün sahədir. Vulqar sinizm sosial və mədəni proseslərdən kənar şəxslərə, sosial və mədəni cəhətdən zəif qruplara ən çox xas olan “yüksək”, “prinsipial” kimi çıxış edənlərə istehzalı və ironik münasibətdir .