sif. 1. Yuvası olmayan. Yuvasız quş. 2. məc. Yurdsuz, mənzilsiz, evsiz-eşiksiz; avara, sərgərdan. □ Yuvasız quş – məc. yurdsuz, evsiz, sığınacaqsız ad
Tam oxu »...къуш); 2. пер. муг авачир, кӀвал авачир, кӀвал-югъ авачир; авара; yuvasız quş пер. муг авачир къуш (кӀвал авачир, амукьдай чка авачир касдикай рахада
Tam oxu »сущ. 1. устар. сельский старшина (должностное лицо крестьянского самоуправления); староста 2. истор. сотник: 1) в России до 1917 г
Tam oxu »is. tar. İnqilabdan əvvəl Azərbaycan kəndlərində kənd icması tərəfindən seçilən inzibati vəzifə sahibi
Tam oxu »сущ. Юсиф (диндин махарик квай вичин гуьзелвилелди машгьур тир са кас; Якьуб пайгъамбардин эвледрикай сад яз классикада гуьзел (итим) манада)
Tam oxu »ə. fövqəladə gözəlliyi ilə məşhur olub Misirdə qul kimi satılmış və sonradan peyğəmbər olmuş adamın adı (ədəbiyyatda gözəllik rəmzi kimi işlədilir)
Tam oxu »is. Dini əfsanələrə görə, gözəlliyi ilə məşhur bir şəxs (Yaqub peyğəmbərin övladlarından biri) olub, klassik ədəbiyyatda gözəl (kişi) mənasında işlənm
Tam oxu »прил. 1. кӀвал-югъ авачир, амукьдай чка (муг) авачир; авара; 2. килигдай кас авачир, сагьибсуз, са касни авачир
Tam oxu »sif. Yurd-yuvası olmayan, yaşamaq üçün müəyyən yeri olmayan; avara, sərgərdan. Qaçağam mən yurdsuzyuvasız; Dura bilməm heç davasız… H.K.Sanılı.
Tam oxu »I прил. 1. бездомный 2. безродный, неизвестного происхождения II сущ. бездомный человек, скиталец, бродяга
Tam oxu »sif. 1. Yurdu-yuvası olmayan, ev-eşiyi olmayan; sərsəri, sərgərdan. Yurdsuz-yuvasız adam. 2. Sahibsiz, baxımsız, kimsəsiz. [Məsmə:] Şəhərdə nə çoxdu y
Tam oxu »...zülmündən və aclıqdan qaçıb iş axtarmağa gəlmiş kəndlilər, kasıblar, yersiz-yuvasız zavallılar burada – Çəmbərəkənddə yaşayırdılar. S.Rəhman.
Tam oxu »köçəri həyat sürmək, yerini tez-tez dəyişmək mənasında işlədilən ifadə.
Tam oxu »pislik edən, şər işlərlə məşğul olan yaramaz adamların toplaşdığı yer; insanlarda qorxu və vahimə yaradan, yaramazlıqlar törədən qurum, təşkilat haqq
Tam oxu »