межд. чур! (аялрин къугъунра; къадагъа авунвай са затӀуник кя тавун патал лугьудай гаф).
сущ. чивекар, чустар (дабан квачир, кьезил кӀвачинкъапар); çust geymək чустар алукӀун.
сущ. 1. хуьс. чушка (михьи ккӀал яз (тӀебии гьалда) жагъай металл); çuqun çuşkası чугундин чушка; 2. пер
сущ. чувал, чӀехи шешел, харал; boş çuval dik durmaz. Ata. sözü буш чувал тик акъваздач; iki çuval arpa кьве чувал мух
прил. чувал-чувал, чувалар ацӀай; чувалралди, гзаф.
сущ. чӀехи цуьцуьх, риб (кӀуф хци, кьулу ва какур шаламар ва мс. цвадай алат).
сущ. чуваш (халкь); çuvaş dili чуваш чӀал.
прил, нареч. чуваш чӀалал.
[fars.] клас. куьгьн. кил. çünki.
[fars.] союз. вучиз лагьайтӀа; // са гьалда хьи.
прил. 1. ктӀай, ктӀанвай; çürük heyva ктӀай жум; // ктӀана паф хьанвай, члаф; çürük ağac ктӀай (члаф) ттар (кӀарас); 2
сущ. чуьруькчи (нугъ.), гаф жакьвадайди, са затӀ кьадардилай артух тикрар авуналди икрагь ийидай кас
сущ. чуьруькчивал, чуьруькчи касдин хесет; ** çürükçülük eləmək чуьруькчивал авун, са затӀунин гьакъинда кьадардилай артух рахун, тикрар авун
сущ. ктӀай затӀунин гьал, ктӀайвал; члафвал (кӀарасдин).
гл. 1. кутӀун, ктӀана чӀур хьун (мес. емишар); // паф хьана чӀур хьун, члаф хьун (мес. кӀарас, кьул); taxta çürümüşdür кьул ктӀанва; 2
сущ. ктӀаяр, гьар жуьредин ктӀай затӀар; xəzəl çürüntüsü пешерин ктӀаяр.
прил. ктӀаяр квай, ктӀаяр акахьнавай (мес. накьв).
гл. 1. кутӀурун, ктӀуниз себеб хьун; 2. атӀун, атӀана шур авун (тугъадикай); 3. пер. гзаф азабар гун, гьелек авун
сущ. гъвечӀи кӀун, спек, шпонка (чархуна).
(DƏ) 1. кӀус. тӀун; ман; кван; gəl də! ша тӀун!; tez ol da! фада кван!; görərik da... акван ман...; 2
рах. мад; кил. daha.
сущ. ветер. дабакь (маларик, лапагрик, вакӀарик акатдай азар); // dabaq olmaq дабакь хьун (мес. ккал)
сущ. 1. дабан, тӀве, тӀегь; 2. гуьлуьтрин, кӀвачинкъапарин ва мс. дабандал гьалтзавай пай; 3. рах. са дабандиз барабар яргъивал; 4
нареч. тамам, тамамдиз.
сущ. кукуцӀул, куруцӀул (рикӀинин, варарин ва мс. кукуцӀулда гьатдай чка); qapının dabanası рикӀинин кукуцӀул
сущ. зоол. карась (яру лувар квай, михьи ятара жедай са гъед); // карасдин.
нареч. 1. дабандал илисна, зверна, йигиндиз, тади кваз, тадиз; 2. дабанда гьатна, гуьгъуьна аваз, геле гьатна
сущ. гъвечӀи дабан.
сущ. дабандин къван, пемза.
прил. рах. дабан хъиткьиннавай, дабан кьасади кьур, михьи тушир, пинти, пурдас.
прил. рах. валарган, къекъведай.
кил. qaradaban.
гл. дабанда гьатун, гуьгъуьна гьатун, геле гьатун, гуьгъуьна къекъуьн, чинеба хуьн.
прил. 1. дабан квай, дабан галай (мес. туфлияр); 2. пер. рах. кӀвачера къуват авай (мес. кас).
прил. дабан квачир, дабан галачир (мес. туфлияр).
[ər.] сущ. табагъчи (хамар табагъардай устӀар); // dabbağ etmək табагъ авун, табагъун (хамар табагъарна тумаждиз ва я лидиз элкъуьрун); ** dabbağda gö
[ər. dəbbağ və fars. ...xanə] сущ. табагъхана (хамуникай тумаж ва ли гьазурдай кархана).
1. сущ. табагъчивал (хам тумаждиз ва лидиз элкъуьрунин сенят); dabbağlıq etmək табагъчивал авун; 2. прил
сущ. 1. дад, тӀям; // dadına baxmaq дадуниз килигун: а) са затӀунин дад чирун патал адакай тӀимил кьван тӀуьн ва я хъун; б) тӀимил кьван тӀуьн; 2
[fars.] сущ. 1. дад, феряд, суза, гьарай; dad eləmək (etmək) дад авун, суза авун, феряд авун; 2. куьмек, имдад; dad istəmək куьмек кӀан хьун, куьмекди
межд. дад, аман, вай, гьарай.
кил. dad³.
[fars.] межд. дад-бидад; dad-bidad etmək (eyləmək) дад-бидад авун а) мидад чӀугун, суза авун, феряд авун; б) тӀвар акъудун, къиямат авун, ван кутун; ч
сущ. дад, лезет.
сущ. dad¹ 1); dadına-duzuna baxmaq дадуниз-кьелез килигун.
кил. dad-fəryad.
[fars.] сущ. дад-феряд, куьмекдиз эверун; дад, суза, феряд; dad-fəryad etmək (eləmək) дад-феряд авун, куьмекдиз эверун
прил. рах. са куьник (хушуниз текъвер са затӀуник, пис амалдик) даданмиш хьайи, вердиш хьайи, ктканвай; dadamal olmaq (öyrənmək, düşmək) адет авун, да
кил. dadamal; // dadanaq olmaq чирнаваз хьун, чир хьун.
məch. куткурнаваз (чирнаваз, даданмишарнаваз) хьун.