прил. 1. къекъведай, гъиляй-гъилиз къекъведай, гъиляй-гъилиз фидай (акъажунра гьар сеферда сад лагьай чка кьур цӀийи коллективдиз гудай; мес
сущ. алатдай, алатна фидай затӀунин (мес. азардин) гьал.
сущ. 1. фидай чка, элячӀна фидай чка, рехъ; улам; гирве; dağ keçidi дагъдин гирве (кьве дагъдин арадай фидай гуьтӀуь рехъ); çay keçidi вацӀун улам (ва
прил. фин (элячӀун) патал чка (рехъ, улам, гирве) авай (кил. keçid 1).
сущ. рах. 1. мартдин эхирриз жедай кӀеви къаяр; къай, мекь; 2. мартдин эхир ва апрелдин садлагьай пай
сущ. бот. цӀегьреяпар (цуькверикай дарман ийидай са хъач).
сущ. финиф, финин кар.
məch. фенваз хьун; физваз хьун; yolun yarısı keçilmişdir рекьин зур фенва; dərslər ərəb dilində keçilir тарсар араб чӀалалди физва (гузва)
прил. 1. физ (элячӀиз, гьерекат ийиз) тежер ва я фин (элячӀун, гьерекат авун) гзаф четин тир (мес. ттам); 2
сущ. 1. физ (элячӀиз, гьерекат ийиз) мумкин тушир ва я гзаф четин тир чкадин гьал; 2. пер. багъишламишиз тежервал
сущ. 1. бот. куркур хьтин цуьквер жедай хъчарин сихилдикай садан тӀвар; 2. Азербайжандин кьуьлдай макьамрикай садан тӀвар; 3
icb. дуланмиш хьуниз, яшамиш хьуниз куьмек авун; дуланмишрун.
сущ. дуланажагъ, яшайиш.
гл. кьин, рекьин.
гл. 1. дуланмиш хьун, яшамиш хьун, кьил хуьн, югъ акъудун, югъ ряден авун; 2. рекье фин (кӀанз-такӀанз, са жуьре), динж яшамиш хьун
сущ. цӀегьерхъан, цӀегьер хуьдай чубан.
сущ. физ. электрикдин ток, ван, чимивал ва мс. вичин къеняй ракъурдай, тухудай, ахъайдай затӀ, сим ва мс
сущ. физ. электрикдин ток, ван, чимивал ва мс. ракъурунин алакьун.
“keçirmək”dən məch.; lampalar keçirilmişdi лампаяр элуьхъарнавай (туьхуьрнавай); başqa işə keçirilmək маса кӀвалахдал элядун; iynəyə sap keçirilmək ра
кил. keçid 1).
сущ. физ. (вичяй) електрик ракъурунин, тухунин, ахъаюнин хесет.
сущ. физ. (вичяй) електрик ракъурунин, тухунин, ахъаюнин алакьун.
гл. элуьхъарун, туьхуьрун, хкадрун (мес. экв, цӀай); işığı keçirmək экв элуьхъарун.
гл. 1. элядун, алудун, акъудун, тухун (мес. вацӀалай, рекьелай а патаз); 2. кутун (мес. дакӀардин рамка); 3
кил. keçirmək¹.
прил., сущ. цӀегьрен ччуру квай, кьери ва я яргъи ччуру авай (кас).
гл. 1. фин; yolla keçmək рехъди (рехъ кьуна, рекьяй) фин; meşədən keçmək тамай (тамун къеняй, там кьуна) фин; 2
гл. элуьхъун, хкахьун, туьхуьн (мес. цӀай, экв, газ).
прич. элуьхъай, хкахьай, туьхъвей (мес. лампа).
1. прич. алатай, алатна фейи, фейи (мес. вахт, югъ, девир); // эвелан, идалай вилик хьана алатай; виликан, куьгьне (мес
[ər.] сущ. кеф (1. кефи, гьал, везият, агьвал; 2. кеф авай, кеф чӀугвадай, вахт шаддаказ акъуддай, кефдин, кеф-кефиятдин (мес
кил. кеф-кефият (кил. kef 2); ** kef(də)-damaqda olmaq кил. kef (kefdə olmaq); kefə-damağa baxmaq кил
кеф-гьал, кеф-агьвал (кил. kef 1).
[yun.] зоол. кефаль (гьуьлуьн гъетерин са жуьре).
гз. зоол. кефаль ва гьадаз ухшар бязи гъетерин десте.
кил. kefçi.
сущ. кефчивал, кеф чӀугунал (хъунал) рикӀ хьун, вахт кефина акъудун.
сущ., прил. кефчи (1. кефибег, вахт кеф чӀугваз акъуддай, кеф чӀугунал рикӀ алай (кас); 2. пер. вичин рахунралди, зарафатралди, амалралди, масабурун р
[ər. kef və fars. xanə] сущ. кеф чӀугвадай чка, кеф-кефият авай чка.
сущ. кефир (некӀедикай ийидай къатухдиз ухшар хъвадай затӀ).
məch. кефлу авунваз хьун, пиянарнаваз хьун (хъун гана).
icb. кефли авун (хъун гана), кефиниз акъудун; пиянарун.
гл. кефли хьун, кефиниз акъатун (хъвана), пиян хьун.
прил. 1. кефли, пиян; 2. кил. kefçi 2).
кил. kefçi 2).
нареч. кефли-кефли, кефли гьалда, кефлидаказ, кефли яз, пиян яз.
сущ. кефливал, кефли касдин гьал; пиянвал.
прил. 1. кефсуз, кефияр авачир, кьезил азарлу, нахуш, начагъ; // kefsiz olmaq кил. kefsizləmək 1); 2
нареч. кефсуздаказ, кефсуз гьалда, кефсуз яз, гъамлудаказ, бейкефдаказ, перишандаказ.
гл. 1. кефсуз хьун, кьезилдаказ азарлу хьун, нахуш хьун, начагъ хьун; 2. пер. бейкеф хьун, гъамлу хьун, гъарикӀ хьун, перишан хьун