BƏHANƏ
[fars.] сущ. багьна, магьна (1. себеб, делил; 2. ттаб, гьилле, уду-буду); bəhanə gətirmək багьна гъун.
is. [fars.] 1. Bir iş üçün əsas ola bilən keyfiyyət, səbəb, dəlil. Mübahisə üçün bəhanə axtarmaq. – Faş oldu nəsihətin cəhanə; Sən qoymadın ortada bəh
Tam oxu »сущ. 1. повод, предлог. Narahat olmağa bəhanə yox idi для беспокойства не было повода 2. отговорка, вымышленная причина, мнимый повод; bəhanə etmək пр
Tam oxu »i. pretext; excuse; ~ tapmaq to find* a pretext for; ~ ilə under / on the pretext of; müxtəlif ~lərlə on various pretexts; ~ axtarmaq to look for an e
Tam oxu »1. BƏHANƏ [Könül] deməyə söz tapmadı. Axırda bəhanə ilə onların sorğu-sualından canını qurtara bildi (X
Tam oxu »digər hadisələrin baş verməsi üçün sövqedici təkan kimi çıxış edən xarici, çox vaxt təsadüfi hadisə, vəziyyət
Tam oxu »