BƏRQ
[ər.] сущ. цӀайлапан; // цӀарцӀар, рапрап; bərq etmək кил. bərq vurmaq; bərq vermək кил. bərq vurmaq; bərq vurmaq цӀарцӀар гун, рекӀврекӀв гун, рапрап гун, нур гун, экв гун, экуь хьун.
is. [ər.] Şimşək. // Bədii təsvirlərdə. Bərqü baran sanma kim gördükdə ahü əşkimi… Füzuli. // Parıltı
Tam oxu »сущ. 1. поэт. молния. Bərq çaxdı засверкала молния 2. блеск, сияние. Xəncərin bərqi блеск кинжала ◊ bərq vermək, vurmaq блестеть, блеснуть; сверкать,
Tam oxu »