BİNƏSİB

I
прил.
1. обездоленный
2. лишённый чего-л.
II
в знач. сущ. обездоленный; binəsib qoymaq (etmək) kimi лишить кого-л., обездолить; binəsib olmaq лишиться чего-л.
BİNƏLİ
BİNƏVA

Digər lüğətlərdə