BUYNUZ
1. рог;
2. роговой;
3. щупальце;
is. 1. Bəzi heyvanların başında sümük kimi bərk maddədən ibarət çıxıntı (bəzi cücülərin də başında olur)
Tam oxu »I сущ. 1. рог: 1) вырост из костного вещества на черепе у некоторых животных. Maral buynuzları оленьи рога 2) разг
Tam oxu »сущ. 1. карч; qoç buynuzu гьерен карч; // бязи пепейрин кьилел жедай крчар хьтинбур; 2. крчуникай раснавай ва я крчуниз ухшар затӀ; ** buynuzu içində
Tam oxu »is. corne f ; bois m, ramure f (maralda) ◊ öküzü ~undan tutmaq prendre le taureau par les cornes
Tam oxu »Bu söz boynuz kimi də işlədilib. “Çıxıntı, şaxə” mənalarını əks etdirib. Tısbağa sözü münüz (buynuz) bağa kimi də qeydə alınıb
Tam oxu »