DAĞDAĞA¹
сущ. кил. dəğdəğə.
сущ. нугъ. фарфалаг, жувжув (гъвечӀи кьулунин кӀусуникай авур, элкъуьрдамаз жувв, жувв ийиз вандай аялар къугъвадай затӀ)
Tam oxu »is. məh. Kiçik taxta parçasından qayrılan və fırladarkən kəskin, uğultulu səs çıxaran uşaq oyuncağı
Tam oxu »is. bax dəğdəğə. Çöllərdə var bağalar; Ürəkdə dağdağalar; Yarın vurduğu yara; Məhşər günü sağalar. (Bayatı)
Tam oxu »