I
прил.
1. повадившийся ходить куда-л. (о скоте)
2. перен. повадливый (пристрастившийся к чему-л. нехорошему)
II
в знач. сущ. о человеке с повадками, привычками (отрицательными)
sif. dan. Bir şeyə (adətən arzu edilməyən şeyə) dadanmış, öyrəşmiş; vərdişli, adətkərdə. □ Dadamal olmaq (öyrənmək, düşmək) – adət etmək, öyrəşmək, da
Tam oxu »s. (especially of animals) (i.s.) falling into the habit of going somewhere to eat; getting into the habit of doing the same action
Tam oxu »прил. рах. са куьник (хушуниз текъвер са затӀуник, пис амалдик) даданмиш хьайи, вердиш хьайи, ктканвай; dadamal olmaq (öyrənmək, düşmək) адет авун, да
Tam oxu »(Ağcabədi, Cəbrayıl, Çənbərək, Hamamlı, Xanlar, Qazax) öyrəşmiş, dadanmış, alışmış. – Dadamal qoyun südü içdi (Ağcabədi); – Pişik ətə dadamaldu (Cəbra
Tam oxu »Sözün kökü “dad”dır, amma feil deyil. Fel dad-a (dad-a-n-maq...) sözüdür (boşa, yaşa qəlibi üzrə), -mal isə feilə artırılmış şəkilçidir (sağmal, dəym
Tam oxu »