DADAMAL

sif. dan. Bir şeyə (adətən arzu edilməyən şeyə) dadanmış, öyrəşmiş; vərdişli, adətkərdə.
□ Dadamal olmaq (öyrənmək, düşmək) – adət etmək, öyrəşmək, dadanmaq, vərdiş etmək.
Bir də istəmədim ki, uşağım hər dəfə bazara çıxanda dadamal öyrənsin. C.Məmmədquluzadə.

Dadamal öyrətmək – dadandırmaq, alışdırmaq, öyrətmək.

Etimologiya

  • DADAMAL Sözün kökü “dad”dır, amma feil deyil. Fel dad-a (dad-a-n-maq...) sözü­dür (boşa, yaşa qəlibi üzrə), -mal isə feilə artırılmış şəkilçidir (sağmal, dəym
DAD-FƏRYAD
DADANAQ

Digər lüğətlərdə