dinmək
dinmək
гл. 1. рахун, луькӀуьнун, гаф лугьун; 2. рахун (пер.), ван атун, ван хьун, ванун; 3. хъел атун, куьтӀун, чуькьун, гаф лугьун, кефиник хкӀун
Tam oxu »DİNMƏK, DANIŞMAQ Dinmə, danışma, yat bala, sən deyən olmayıb hələ! (M.Ə.Sabir); DİL AÇMAQ İxtiyar dil açıb bu vaxt səhnədən; “Başqası deyiləm, mən yal
Tam oxu »глаг. 1. говорить; заговорить. Nəhayət, o dindi наконец, он заговорил, bir din говори же 2. сказать, молвить, промолвить
Tam oxu »f. 1. Danışmaq, söz söyləmək. Hə adam istəyir hirsini yesin, dinməsin, insanı özbaşına qoymurlar, dindirirlər
Tam oxu »