i. dilç. inflexion; daxili ~ internal inflexion
fleksiya
[lat. flexio-əyilmə, keçmə] лингв. флексия (гафунин дегиш жедай эхир).
is. dilç. flexion f ; daxili ~ flexion intérieure
сущ. лингв. флексия, окончание (грамматически изменяющаяся конечная часть слова)
[lat. flexio – əyilmə, keçmə] dilç. Hallandıqda, təsrif edildikdə, habelə cins şəkilçiləri qəbul etdikdə dəyişən söz sonluğu