“Göyərtmək1”dən f.is
“Göyərtmək2”dən f.is
1 сущ. от глаг. göyərtmək 1 2 сущ. от глаг. göyərtmək 2
I (Quba) gözmuncuğu. – Göyərtməni uşağlar buyunnarına saladu II (Şəmkir) bax göyərmə