hayan
hayan
сущ. рах. куьмек, куьмекзавайди, хуьзвайди, куьмекчи, далу, арха, гьавар; hayan olmaq (durmaq) далудихъ акъвазун, нафакьадиз къачун, куьмекун, хуьн
Tam oxu »Hansı yan ifadəsindən əmələ gəlib (xatırla; hayana,ceyran?). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »сущ. разг. поддержка (тот, кто является опорой, помощью где-л., в чем-л.). Hayan olmaq (hayan durmaq) быть поддержкой кому-л
Tam oxu »is. dan. Kömək, köməkçi, arxa, himayəçi, havadar. Tellinin fikrinə gəldi ki, gedib Əcəb xalanı özünə hayan çağırsın
Tam oxu »əvəz. Hansı tərəf, hara, hansı səmt. [Sultan bəy:] Mərdimazar oğlu mərdimazar, hayandan gəldi isə bütün işi korladı
Tam oxu »