HİDDƏT
[ər.] сущ. 1. хъел; hiddətə salmaq кил. hiddətləndirmək; 2. пер. азгъунвал, пехъивал (мес. гьуьлуьн); кӀевивал, къативал (мес. гарун); 3. hiddətlə нареч. хъел кваз, хъел аваз; векъидаказ, туьнтдаказ (мес. жаваб гун).
is. [ər.] 1. Qəzəb, acıq, qeyz, hirs, sərtlik. [Gülər Gülsabaha:] Hiddət ancaq sizin boğazınızı yırta bilər
Tam oxu »сущ. 1. гнев, возмущение, негодование, неистовство. Hiddətindən qızarmaq покраснеть от гнева, hiddətinin sonu yox idi его возмущению не было предела,
Tam oxu »гнев, бешенство, злость, буйство, ярость свирепость, исступление, запальчивость, неистовство, вспышка, задор
Tam oxu »i. anger; rage, fury; şair. ire; ~ə gəlmək to become* furious; to fly* into a rage; ~dən özünü bilməmək to be* transported with rage, to be* beside on
Tam oxu »HİDDƏT [Balağa:] Bu məğlubiyyət ona Həmidə pis təsir eləmişdi, hiddətindən bığlarını gəmirirdi (H.Abbaszadə); ACIQ Cəmil
Tam oxu »is. colère f, fureur f ; agacement m ; rage f ; ~ə gəlmək mettre (se) en fureur ; jeter (tt) feu et flammes
Tam oxu »