ə. 1) tac; 2) çələng, əklil; 3) günəşin haləsi
ə. tamamlama, təkmilləşdirmə, bitirmə. İkmali-təhsil təhsili axıra çatdırma, məktəbi bitirmə
ə. nifrət etmə, iyrənmə, çiyrənmə
ə. ikrahla, iyrənərək, çiyrənərək
ə. və f. ikrah oyadan, çiyrəndirən, nifrətə səbəb olan
ə. 1) hörmət, təzim, əzizləmə; 2) hörmət əlaməti olaraq bir şey bağışlama
ə. hörmətlə, təzim edərək
ə. hədiyyə, mükafat
ə. çoxal(t)ma, art(ır)ma
ə. əsli y. 1) keçmişdə yalançı kimyagərlərə görə, bütün metalları qızıla çevirə bilən maddə; 2) bitki cövhəri, bitki spirti; 3) m
İKTİFA’ ə. kifayət(lənmə)
ə. bir şeyin əsasına, kökünə, əslinə varma, mahiyyətini aydınlaşdırma
ə. qəmlənmə, kədərlənmə, qüssələnmə
ə. qayğı çəkmə, qayğısına qalma
İKTİSA’ ə. yey(in)mə
ə. qazanma, kəsb etmə, ələ keçirmə, əldə etmə // qazanc
İKTİVA’ ə. dağla(n)ma
İQA’ ə. 1) atma, tullama; 2) vurma, salma, düşürmə
İQAB1 ə. 1) cəzalan(dır)ma, qarşılıq vermə; 2) əzab, əziyyət. İQAB2 ə. 1) dağ cığırı; 2) sıldırım dərə, uçurum; 3) m
İQAD ə. yan(dır)ma, alış(dır)ma. İQ’AD ə. otur(t)ma, oturmağa məcbur və ya sövq etmə
ə. ayaq qandalı
ə. 1) otur(t)ma, sakit etmə; 2) qaldırma, ayağa qaldırma; 3) meydana qoyma, araya gətirmə. İqamei-səlat namaz qılma
ə. 1) sakit olma, yaşama; 2) dövlət idarəsinin və s. yerləşdiyi yer; 3) azançının camaatı namaza çağırması
ə. və f. oturan yer; məskun, mənzil
ə. yəqin bilmə
ə. 1) oyatma, ayıl(t)ma, yuxudan qaldırma; 2) m. qəflətdən ayıl(t)ma, gözünü açma
ə. 1) bəxt, tale; 2) işi yaxşı gətirmə; 3) birinə üz çevirib baxma; 4) irəli çıxma; 5) yapışma, yaxınlaşma; 6) qəbul, görüş; 7) bir şeyə maraq, həvəs
ə. və f. xoşbəxt, bəxtiyar
ə. və f. öz bəxtinə inanan, taleyinə baş əyən
ə. 1) boyunbağı; 2) ipə düzülmüş inci, cavahir və s. İqdi-ərəq inci kimi düzülmüş tər damcıları; iqdi-sürəyya yeddi qardaş, ülkər (ulduz); iqdi-şəbnəm
ə. təşəbbüs göstərmə, bir işə girişmə; başlama
ə. qüvvətlən(dir)mə, qüdrət vermə
ə. azal(t)ma
ə. əsli y. 1) ölkə, diyar; 2) bir yerin ab-havası
ə. və f. ölkələr alan, məmləkətlər tutan; istilaçı
İQNA’ ə. 1) qənaətlən(dir)mə, qənaətbəxş olma; 2) qan(dır)- ma, başa salma; 3) razı salma, razılıq. İqnai-nəfs özünü razı salma
İQRA’ ə. oxu! (Mələk Cəbrailin Məhəmməd peyğəmbərə müraciətən çatdırdığı ilk ilahi kəlam; «Qur’an» adı bu əmrə əsasən verilmişdir)
ə. 1) qərarlaş(dır)ma, yerləş(dir)mə; 2) dillə söyləmə, ifadə etmə, demə, söyləmə; 3) danışıq; 4) təsdiq etmə, qəbul etmə, boynuna alma, etiraf etmə;
ə. təsdiq edilən
ə. borc vermə
ə. and içmə
İQTA’ ə. 1) bağışlanmış və ya icarəyə verilmiş yer; 2) malikanə
ə. 1) borc alma, istifadə etmə; 2) bir fikri və ya sözü eynilə, yaxud məzmunca başqasından köçürmə; sitat gətirmə
ə. iqtibas edərək, istifadə edərək
İQTİDA’ ə. 1) nümunə götürmə, özünü ona oxşatma (məs.: namazda imama iqtida etmə); 2) yamsılama; 3) tabe olma, sözünə qulaq asma
ə. 1) edə bilmə, bacarma; 2) qüdrət, qüvvət, güc; 3) hakimiyyət
İQTİFA’ ə. 1) arxasınca getmə, ardına düşmə, təqib etmə; 2) təqlid etmə, yamsılama
ə. şiddətli hücum, həmlə
ə. fikirləşmədən və bədahətən şeir və s. söyləmə
ə. 1) yaxınlaşma, birləşmə; 2) nikah bağlama, nikaha girmə, evlənmə