ə. 1) ifrit qadın; 2) küpəgirən qarı, cadugər qadın; 3) m. çirkin; xasiyyəti pis (əsasən qadın haqqında).
ə. 1) ifrit qadın; 2) küpəgirən qarı, cadugər qadın; 3) m. çirkin; xasiyyəti pis (əsasən qadın haqqında).
is. və sif. [ər.] dan. Çox çirkin, bədheybət, bədləkər, kifir (qadın haqqında). İfritənin biridir. // Araqarışdıran, pislik edən, fitnəkar qadın haqqı
Полностью »I сущ. 1. ведьма: 1) в народных поверьях – колдунья 2) бран. о злой, сварливой женщине 2. кикимора (об уродливой женщине) II прил
Полностью »[ər.] сущ., прил. рах. ифрита (1. гзаф кӀвечӀи, кӀалубсуз, чкӀай, микеж, кифир, эйбежер (дишегьли); 2
Полностью »İFRİTƏ – GÖZƏL O ifritə qadının alçaq fitnəsini hamımız başa düşdük (M.Hüseyn); Babaxanın oraya yolu düşür, belə gözəl bir qızın yayın istisində tarla
Полностью »