İNCƏLTMƏK
гл. 1. шуькӀуь авун; яхунарун, зайифарун, яхун хьуниз себеб хьун; 2. кьелечӀарун.
f. 1. Daha incə bir hala salmaq. 2. Arıqlatmaq, zəiflətmək, üzmək, incəlməsinə səbəb olmaq. Az qala ki, sənin həsrətin bizi; İncəldibən üzə, qurban ol
Tam oxu »глаг. 1. утончать, утончить что-л. (делать, сделать более тонким) 2. доводить, довести кого-л. до исхудания, до изнеможения
Tam oxu »f. 1. to cause to become / to get thinner (d.); 2. to cause (d.) to ose flesh / weight, to grow* thinner (d
Tam oxu »