гл. нугъ. кӀвенкӀ авун, кӀуф авун, кӀуф шуькӀуь авун, кӀуф хци авун (мес. жидадин, хьилен).
глаг. заострять, заострить (сделать острым конец чего-л.)
f. məh. Dəmirin və ya ağacın ucunu şiş etmək, sivriləşdirmək, itiləmək, nazikləşdirmək. Nizəni itmilləmək