KİBRİT
1. спички;
2. спичечный;
is. [ər.] Od almaq üçün ucunda kükürd olan nazik çubuq. Kibrit qutusu. – Azad kibrit işığında onun sarı bənizini, tutqun firuzə gözlərini, hətta üzünd
Tam oxu »I сущ. спичка. Kibrit yandırmaq зажечь спичку II прил. спичечный: 1. относящийся к спичке. Kibrit başı спичечная головка 2
Tam oxu »[ər.] сущ. кирбит, спичка, спичкадин кьал; // кирбитдин (мес. кьвати); kibrit çəkmək кирбит (спичка) ягъун
Tam oxu »KİBRİT Mən kibrit çəkib diqqətlə ona baxdım (M.İbrahimov); ALIŞQAN Salah alışqanını yandırıb işıqda saatına baxdı (H
Tam oxu »ə. 1) kükürd; 2) od yandırmaq üçün vəsait. Kibriti-əhmər «qırmızı kibrit» yalançı kimyagərlərin fövqəladə qüvvəyə malik kimi təqdim etdikləri mövhumi
Tam oxu »