KƏCNİGAH, KƏCNİGƏH f. 1) kəc baxan, əyri baxan, qıyğacı baxışlı; 2) m. qəzəbli, hirsli baxan
f. insanı əyri göstərən (güzgü haqqında)
f. rəftarı pis olan, qəlbi təmiz olmayan
f. «əyri gedən» yolunu azmış, yolundan çıxmış
f. «sözü əyri olan, əyri danışan» m. yalançı, yalan danışan
KƏCTƏB’ f. və ə. tərs, kəc, xasiyyəti pis olan
ə. əmək, zəhmət, iş. Kəddi-yəmin əl əməyi
ə. qəm, qüssə
ə. və f. kədər gətirən; qəmləndirən
ə. və f. kədərləndirici, qəmləndirən
ə. və f. kədər artıran
f. bax kətxuda
f. qabaq, balqabaq
KƏƏNN(Ə) ə. sanki, elə bil ki
f. köpük
KƏFA’ ə. bəs, kafi
ə. yaşamaq üçün vəsait; dolanacaq
ə. zamin olma; zaminlik
ə. və f. zəmanət kağızı, zaminlik sənədi
ə. ölünü sarımaq üçün bez və ya ağ
ə. və f. «kəfəni çiynində» m. fədai, mücahid
ə. «kafir» c. kafirlər
KƏFF1 ə. dəf etmə, rədd etmə. KƏFF2 ə. 1) əlin içi, əlin ayası; 2) ovuc // ovuc dolusu; 3) ayağın alt tərəfi; 4) şillə, şapalaq; 5) əlcək
KƏFFARƏ(T) f. 1) bağışlanma, günahını bağışlatma; 2) günahının bağışlanması üçün dini əziyyət (uzun ibadətlər, çoxgünlü oruc və s
ə. bax kəfşduz
ə. tərəzi gözü
f. 1) xörəyin kəfini yığmaq, aş və s. çəkmək üçün deşik-deşik alət; 2) saat rəqqası
ə. 1) məsul olan; zamin; 2) müavin
ə. kəfənləmə, kəfənə sarıma
ə. kənd
ə. çəkmə, ayaqqabı
ə. və f. çəkməçi, ayaqqabı tikən, ayaqqabıçı
ə. və f. 1) ayaqqabı, çıxarılan yer; 2) astana, kandar
f. saman
ə. göz müalicəsi
ə. 1) mağara; 2) m. sığınacaq , qorunacaq
ə. göz həkimi
ə. 1) qadın göz həkimi; 2) gözə sürmə çəkən; sürməçi (qadın)
f. «saman çəkən» bax məcərrə
ə. gözə sürmə çəkmə
f. bax kəhruba
f. bax kəhrubai
f. 1) kəhrəba, sarılıq (muncuq); 2) m. sarı
f. 1) bax kəhrubamisal; 2) kəhrəbadan düzəldilmiş
f. və ə. kəhrəba kimi, sarı və ya sarı-qonur rəngli
f. 1) əyri, əyilmiş; 2) səhv, xəta; 3) tərs, nəhs; 4) alçaq kefiyyətli (ipək haqqında)
f. 1) çəpgöz; 2) m. qərəzkar