ə. 1) ayrılma; 2) uzaqlaşma, uzaq olma; 3) çıxma (partiyadan, işdən və s.)
ə. aç(ıl)ma, açılış
İNHA f. bunlar. İNHA’ ə. 1) yetiş(dir)mə, çat(dır)ma; 2) rəsmi məlumatların yuxarı təşkilata çatdırılması
ə. xaraba qalma
ə. 1) açılma (düyün haqqında); 2) bir-birindən ayrılma
ə. bir şeyin üstünə ciddi düşmə, böyük həvəslə təşəbbüs göstərmə
İNHİNA’ ə. əy(il)mə, bük(ül)mə
ə. 1) dönmə, sapma; 2) düz yoldan çıxma, başqa tərəfə meyil etmə; 3) qırıqlıq, qır(ıl)ma, kəs(il)mə
ə. 1) yalnız bir şeyə və ya bir şəxsə aid etmə; 2) bir malı istehsal etmək və satmaq üçün müstəsna hüquq
ə. 1) düşmə, aşağı düşmə; 2) geri getmə, qüvvədən düşmə; 3) tənəzzül
ə. məğlub olma; basılma
ə. 1) Ayın tutulması; 2) m. daha parlaq bir şeyin qarşısında sönük kimi görünmə
İN’İQAD ə. 1) bağla(n)ma; 2) təşkil edilmə; qur(ul)ma
İN’İTAF ə. 1) bir tərəfə dönmə, çevrilmə; 2) meyl etmə, mail olma; 3) yana əyilmə; 4) hüsn-rəğbət, hüsn-təvəccöh
ə. 1) qəbul etməmə, təsdiq etməmə; 2) rədd etmə; 3) boynuna almama, danma
ə. inkara aid olan, rədd edilən
ə. Günəşin tutulması
ə. 1) sınma; 2) tabe olma, ram olma. İnkisari-xatir könlü sınma, ürəyi qalma
ə. irəliləmə, qabağa getmə
ə. həcmcə yığılma; sıxlaşma, gödəlmə
ə. zəiflə(ş)mə, taqətsiz olma
İNQİLA’ ə. kökündən qopar(ıl)ma; sök(ül)mə
ə. 1) bir haldan başqa hala keçmə; 2) çevriliş, dəyişiklik; 3) zorakı ictimai çevriliş; dövlət hakimiyyətinin bir iqtidardan başqa iqtidara zorakı yol
ə. və f. yalandan özünü inqilab tərəfdarı kimi göstərən
ə. 1) inqilaba aid olan, inqilabla əlaqədar olan; 2) inqilabçı, inqilab tərəfdarı
ə. sonu kəsilmə, məhv olma
ə. hissələrə ayrılma; bölünmə
İNQİTA’ ə. 1) arası kəsilmə; kəsilmə; 2) tamam olma; bitmə, tükənmə
ə. boyun əymə, itaət etmə, ram olma
İNQİZA’ ə. vaxtı başa çatma, bitmə, tükənmə
açdıq, hədiyyə etdik (Qur’anda fəth surəsinin birinci ayəsinin başlanğıcı)
ə. 1) açıq-sarı çiçəkləri olan quraqlığa davamlı ağac // həmin ağacın qırmızı qabıqlı, bərk çəyirdəkli xırda, şirin meyvəsi; 2) m
ə. 1) innab rəngində; tünd-qırmızı; 2) Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı
ə. adam, insan, bəşər
ə. vicdanın qəbul etdiyi hərəkət
ə. insafla
ə. və f. insaflı, insaflı hərəkət edən
ə. adam
ə. və f. adamyeyən; vəhşi
ə. adama yaraşan tərzdə; insanlıq
ə. 1) insanlıq; 2) bütün insanlar; bəşəriyyət
ə. və f. bax insanpərvər
ə. və f. humanist
ə. gözlə görünən insan
ə. bax nisar
ə. 1) çayın ağzı, çayın töküldüyü yer; 2) xıltın bədənin müəyyən yerində toplanması
ə. bağla(n)ma, tıxa(n)ma
ə. məhv edilmə
ə. 1) yol getmə; yerimə; 2) müəyyən təfəkkür və ya həyat tərzini qəbul etmə
ə. çəkilib getmə; çəkilmə