MƏ’DUL ə. buraxılmış (hərf və s. haqqında)
MƏ’DUM ə. yox olan, mövcud olmayan
MƏ’DUMİYYƏT ə. yoxluq, yox olma
ə. 1) minnətdar; 2) borcu olan; borclu, verəcəkli
ə. bununla, bununla bərabər, bununla birlikdə
ə. birlikdə, bərabər
ə. təəssüf ki
ə. bax müəttəl (3-cü və 4-cü mənalarda)
ə. artıqlaması ilə
ə. «məfxərət» c. iftixarlar
ə. «məfruq» c. ayrılmışlar, bir-birindən ayrılmışlar
ə. «məfsədə(t)» c. korlanmışlar
ə. «məfsil» c. buğumlar, bəndlər
ə. «miftah» c. açarlar
MƏFAZ(Ə) ə. 1) sığınacaq, daldalanacaq; 2) həlak olmaq təhlükəsi olan yer; 3) çöl, biyaban, səhra
ə. qaçılacaq yer; sığınacaq
MƏFHUM1 ə. 1) anlaşılan, anlaşılmış, dərk olunmuş; 2) anlayış. MƏFHUM2 ə. kömür
ə. 1) qürur, iftixar; 2) fəxr edilmiş, fəxr edilməli (iş haqqında); 3) şanlı (iş, fəaliyyət haqqında)
ə. öyünmə, fəxr etmə
ə. 1) açılmış; 2) sökülmüş, sökük; 3) m. azad, sərbəst
ə. fikirli, fikrə dalmış
ə. 1) məslək; ideologiya; 2) qayə, ideya
ə. məfkurəyə aid olan; ideoloji
ə. 1) itirilmiş, qeyb olmuş, yox olmuş; 2) mövcud olmayan, qaib; 3) dirisi və ya ölüsü məlum olmayan
ə. yox olma, itkinlik
MƏFQUDÜL’ƏSƏR ə. xəbərsiz yox olmuş, itkin düşmüş, izi-sorağı itmiş; itkin
ə. iflic xəstəliyinə tutulmuş
ə. 1) fəlakətə tutulmuş, yazıq; 2) çox qoca, qocalıb əldən düşmüş
ə. başın ortası; tağ (saçın iki yerə ayrıldığı yer)
ə. 1) döşənəcək; yorğan-döşək qablaşdırmaq üçün böyük mələfə; 2) süfrə; 3) örtük, örtü; 4) mələfə, döşəkağı; 5) qətfə, böyük dəsmal
ə. arasına başqa şey girmiş, bir-birindən ayrılmış
ə. döşənmiş, döşəməli, döşənəkli
ə. «məfruş» c. t. ev avadanlığı, müxəlləfat, döşənəcək, mebel və s
MƏFRUZ1 ə. bax müfrəz. MƏFRUZ2 ə. 1) vacib olan, labüd olan; 2) fərz edilən, ehtimal olunan
MƏFSƏDƏ(T) ə. 1) pozğunluq, pislik; 2) ara qarışdırma, fitnə-fəsad törətmə; 3) yoldan çıxarma; azdırma; 4) pis, alçaq hərəkət; 5) canilik
ə. oynaq, buğum, bənd
ə. 1) oynağa, buğum yerlərinə adi olan; 2) bəndi olan, buğumlu
ə. ləğv edilmiş, batil olmuş
ə. ləğv olma, qüvvəsini itirmə
ə. 1) fəth olunmuş; tutulmuş; 2) açıq, açılmış
ə. süddən kəsilmiş (uşaq haqqında)
ə. 1) vurğun, aşiq; 2) heyran, valeh
ə. 1) vurğunluq, bir şeyə vurulma; 2) heyranlıq, heyran olma, məftunluq
ə. 1) yaradılmış, xəlq edilmiş; 2) yaradılışda olan; təbii
MƏF’UL ə. 1) olunmuş, edilmiş; 2) ərəb qrammatikasında: ismin təsirlik halı
ə. 1) ən pis; 2) aşağıda qalmış, geridə buraxılmış
f. şayəd, bəlkə
f. milçək. Məgəsi-əngəbin bax məgəsi-nəhl; məgəsi-nəhl bal arısı