MƏ’ŞƏR ə. cəmiyyət, camaat, xalq. MƏŞ’ƏR ə. bax miş’ər
ə. 1) iş-güc, məşğuliyyət; 2) dərs
ə. 1) işdə olma, başı işlə qarışma; 2) fikrə dalmış, dalğın. Məşğuli-zimmə başqasının şeyini və ya pulunu mənimsəyib ona borclu qalmaqla günah etmə
ə. məşğul olma; məşğulluq
ə. şəhid olunan yer // şəhidlərin basdırıldığı yer // bir müqəddəsin şəhid olduğu və basdırıldığı yer
ə. Məşhəddə İmam Rzanın məqbərəsini ziyarət etmiş müsəlmana verilən ad
ə. 1) göstərmə; 2) göstərmə yeri; 3) sərgi
ə. gözlə görünən, nəzərə çarpan, müşahidə edilən
ə. 1) dolu, doldurulmuş; 2) yüklü, yüklənmiş
ə. tanınmış, adı yayılmış
ə. bax məşy
MƏŞİB(ƏT) ə. saç ağartma; ixtiyarlıq
ə. 1) təriqət başçılığı; şeyxlik // qəbilə başçılığı; 2) şeyxin adı; şeyxlik
MƏŞ’İYƏT ə. 1) istək, arzu; 2) iradə
ə. şübhəli, şübhə doğuran
ə. şükr edilən, təşəkkür olunmalı; yaxşı
ə. 1) yazı nümunəsi, hüsnxətt təlimi üçün şagirdlərə verilən təmrin; 2) məşğələ, təlim. Məşqi-xətt hüsnxətt üçün yazı məşqi
ə. bir şey içində olan, bir şeyin əhatəsində olan
ə. 1) içki içilən yer; 2) içki qabı; 3) xasiyyət, adət; 4) həvəs, meyil; 5) naxır bulağı; 6) gediş, hərəkət
ə. su qabı; parç
ə. Günəşin doğduğu yer; şərq
ə. məşriqə aid olan; şərqi
MƏŞRİQÜL’ƏNVAR ə. 1) nurların doğulduğu yer, işıq(lar) mənbəyi; 2) məktəb və başqa maarif ocaq(lar)ı
ə. və f. Şərq ölkələri
MƏŞRU’1 ə. 1) qanuni, leqal, qanuna uyğun olan; 2) şəriətə uyğun olan, şəriətcə icazə verilən; 3) başlanılmış
ə. 1) içməli şey; 2) içirdilmiş, suvarılmış
ə. şərh olunmuş; izahlı, təfsilatlı
ə. «məşruh» c. şərh olunmuşlar, izah edilmişlər
ə. 1) bir şərtlə bağlı; şərtli; 2) şərtlənmiş, şərt qoyulmuş; 3) şərtə görə tələb olunan
ə. 1) yiyəsi tərəfindən satılmamaq şərtilə vərəsəsinə irs qoyulan mal-mülk; 2) konstitusiya
ə. və f. konstitusiya tərəfdarı; məşrutəçi
ə. və f. məşrutəçiliyə tabe olan
ə. konstitusiya tərəfdarı olma; məşrutəçilik
ə. 1) təlimatçı, məşqçi; 2) xəttat
ə. qadın və qızları bəzəndirən qadın; bəzəkçi
ə. 1) qış fəslində yaşamaq üçün yer; qışlaq; 2) qışa aid olan, qış üçün olan
MƏŞ’UF ə. 1) şad, sevincək; 2) dəlicəsinə vurulan; sevən
MƏ’ŞUQ(Ə) ə. 1) sevgili; 2) aşna
MƏ’ŞUQƏBAZ ə. və f. qadın düşkünü; arvadbaz
MƏ’ŞUQİYYƏT ə. sevgili olma; sevmə
MƏŞ’UM ə. uğursuz, nəhs, bədbəxt
MƏŞ’UMİYYƏT ə. uğursuzluq, nəhslik, bədbəxtlik
ə. məsləhət yığıncağı
ə. və f. məşvərət olunan yer
ə. 1) piyada yeriş, hərəkət; 2) rəftar, hərəkət tərzi
MƏTA’ ə. 1) satılan mal; 2) kapital, sərmayə; 3) matah; 4) qiymətsiz, lazımsız şey. Mətai-cənnət cənnət malı; mətai-dərd (qəm) dərd (qəm) gətirən şey;
ə. sözünün assimilyasiya olunmuş variantı; 1) mal; 2) matah, lazımsız şey
ə. «mət’əbə» c. yorğunluqlar // zəhmətlər, məşəqqətlər